Campionat del Regne Unit de Snooker
Nom en la llengua original | (en) UK Championship |
---|---|
Tipus | esdeveniment esportiu recurrent |
Esport | snooker |
Organitzador | World Professional Billiards and Snooker Association |
Localització i Dates | |
Localització | York (City of York) 53° 57′ N, 1° 05′ O / 53.95°N,1.08°O / 53.95; -1.08 |
Vigència | 1977 – |
Freqüència | anual |
El Campionat del Regne Unit és un torneig professional de snooker. És el segon torneig més important després del Campionat del Món i és un dels torneigs que formen part de l'anomenada Triple Corona, juntament amb l'esmentat Campionat del Món i el Masters.
És el quart torneig més antic darrere el ja esmentat Campionat del Món (1927), el desaparegut Canadian Masters (1974) i el Masters (1975).
L'anglès Ronnie O'Sullivan és el jugador que més vegades l'ha guanyat, amb set ocasions, mentre que l'australià Neil Robertson n'és el vigent campió.[1]
Palmarès
Año | Temporada | Guanyador | Finalista | Resultat | Lloc |
---|---|---|---|---|---|
1977 | 1977/78 | Patsy Fagan | Doug Mountjoy | 12–9 | Blackpool |
1978 | 1978/79 | Doug Mountjoy | David Taylor | 15–9 | Preston |
1979 | 1979/80 | John Virgo | Terry Griffiths | 14–13 | |
1980 | 1980/81 | Steve Davis | Alex Higgins | 16–6 | |
1981 | 1981/82 | Steve Davis | Terry Griffiths | 16–3 | |
1982 | 1982/83 | Terry Griffiths | Alex Higgins | 16–15 | |
1983 | 1983/84 | Alex Higgins | Steve Davis | 16–15 | |
1984 | 1984/85 | Steve Davis | Alex Higgins | 16–8 | |
1985 | 1985/86 | Steve Davis | Willie Thorne | 16–14 | |
1986 | 1986/87 | Steve Davis | Neal Foulds | 16–7 | |
1987 | 1987/88 | Steve Davis | Jimmy White | 16–14 | |
1988 | 1988/89 | Doug Mountjoy | Stephen Hendry | 16–12 | |
1989 | 1989/90 | Stephen Hendry | Steve Davis | 16–12 | |
1990 | 1990/91 | Stephen Hendry | Steve Davis | 16–15 | |
1991 | 1991/92 | John Parrott | Jimmy White | 16–13 | |
1992 | 1992/93 | Jimmy White | John Parrott | 16–9 | |
1993 | 1993/94 | Ronnie O'Sullivan | Stephen Hendry | 10–6 | |
1994 | 1994/95 | Stephen Hendry | Ken Doherty | 10–5 | |
1995 | 1995/96 | Stephen Hendry | Peter Ebdon | 10–3 | |
1996 | 1996/97 | Stephen Hendry | John Higgins | 10–9 | |
1997 | 1997/98 | Ronnie O'Sullivan | Stephen Hendry | 10–6 | |
1998 | 1998/99 | John Higgins | Matthew Stevens | 10–6 | Bournemouth |
1999 | 1999/00 | Mark Williams | Matthew Stevens | 10–8 | |
2000 | 2000/01 | John Higgins | Mark Williams | 10–4 | |
2001 | 2001/02 | Ronnie O'Sullivan | Ken Doherty | 10–1 | York Barbican |
2002 | 2002/03 | Mark Williams | Ken Doherty | 10–9 | |
2003 | 2003/04 | Matthew Stevens | Stephen Hendry | 10–8 | |
2004 | 2004/05 | Stephen Maguire | David Gray | 10–1 | |
2005 | 2005/06 | Ding Junhui | Steve Davis | 10–6 | |
2006 | 2006/07 | Peter Ebdon | Stephen Hendry | 10–6 | |
2007 | 2007/08 | Ronnie O'Sullivan | Stephen Maguire | 10–2 | Telford |
2008 | 2008/09 | Shaun Murphy | Marco Fu | 10–9 | |
2009 | 2009/10 | Ding Junhui | John Higgins | 10–8 | |
2010 | 2010/11 | John Higgins | Mark Williams | 10–9 | |
2011 | 2011/12 | Judd Trump | Mark Allen | 10–8 | York Barbican |
2012 | 2012/13 | Mark Selby | Shaun Murphy | 10–6 | |
2013 | 2013/14 | Neil Robertson | Mark Selby | 10–7 | |
2014 | 2014/15 | Ronnie O'Sullivan | Judd Trump | 10-9 | |
2015 | 2015/16 | Neil Robertson | Liang Wenbo | 10-5 | |
2016 | 2016/17 | Mark Selby | Ronnie O'Sullivan | 10–7 | |
2017 | 2017/18 | Ronnie O'Sullivan | Shaun Murphy | 10-5 | |
2018 | 2018/19 | Ronnie O'Sullivan | Mark Allen | 10-6 | |
2019 | 2019/20 | Ding Junhui | Stephen Maguire | 10-6 | |
2020 | 2020/21 | Neil Robertson | Judd Trump | 10-9 | Milton Keynes |
2021 | 2021/22 | Zhao Xintong | Luca Brecel | 10–5 | York Barbican |
2022 | 2022/23 | Mark Allen | Ding Jinhui | 10–7 |
Referències
- ↑ «snooker.org: Hall of Fame». [Consulta: 18 gener 2021].