Konservatiivinen kenttä

Konservatiivinen kenttä on vektorikenttä F, jolle pätee

Γ F d x = 0 {\displaystyle \oint _{\Gamma }\mathbf {F} \cdot d\mathbf {x} =0}

missä:

  • Γ {\displaystyle \Gamma } on suljettu polku, jota pitkin integroidaan

Jos F(x) on voimakenttä, tarkoittaa yllä oleva tulos, että tehty työ on nolla. Toisin sanoen työ riippuu vain polun alku- ja loppupisteistä, ei itse polusta. [1] Esimerkki konservatiivisesta voimakentästä on painovoima.

Konservatiivinen kenttä ja skalaarikentän gradientti

Konservatiiviselle vektorikentälle voidaan kirjoittaa F ( x ) = ϕ {\displaystyle \mathbf {F} (\mathbf {x} )=-\nabla \phi } jollekin skalaarikentälle ϕ {\displaystyle \phi } . Mikäli F(x) on voimakenttä, on ϕ {\displaystyle \phi } potentiaalienergia (miinusmerkki on konventio; potentiaalienergia käsitetään sopimuksenmukaisesti negatiiviseksi). Lasketaan tehty työ, kun liikutaan polun Γ {\displaystyle \Gamma } läpi alkaen paikkavektorista x0 ja päättyen paikkavektoriin x1. Oletetaan, että Γ {\displaystyle \Gamma } voidaan parametrisoida x = x ( t ) {\displaystyle \mathbf {x} =\mathbf {x} \left(t\right)} parametrille t 0 t t 1 {\displaystyle t_{0}\leq t\leq t_{1}} . Täten

Γ F d x {\displaystyle \int _{\Gamma }\mathbf {F} \cdot d\mathbf {x} } = {\displaystyle =\,\!} Γ ϕ d x {\displaystyle -\int _{\Gamma }\nabla \phi \cdot d\mathbf {x} }
= {\displaystyle =\,\!} t 0 t 1 ϕ d x d t d t = t 0 t 1 ( ϕ x x t + ϕ y y t + ϕ z z t ) d t {\displaystyle -\int _{t_{0}}^{t_{1}}\nabla \phi \cdot {\frac {d\mathbf {x} }{dt}}dt=-\int _{t_{0}}^{t_{1}}\left({\frac {\partial \phi }{\partial x}}{\frac {\partial x}{\partial t}}+{\frac {\partial \phi }{\partial y}}{\frac {\partial y}{\partial t}}+{\frac {\partial \phi }{\partial z}}{\frac {\partial z}{\partial t}}\right)dt}
= {\displaystyle =\,\!} t 0 t 1 d d t ϕ ( x ( t ) , y ( t ) , z ( t ) ) d t = t 0 t 1 d d t ϕ ( x ( t ) ) d t {\displaystyle -\int _{t_{0}}^{t_{1}}{\frac {d}{dt}}\phi \left(x(t),y(t),z(t)\right)dt=-\int _{t_{0}}^{t_{1}}{\frac {d}{dt}}\phi \left(\mathbf {x} (t)\right)dt}
= {\displaystyle =\,\!} ϕ ( x ( t 0 ) ) ϕ ( x ( t 1 ) ) = ϕ ( x 0 ) ϕ ( x 1 ) {\displaystyle \phi \left(\mathbf {x} (t_{0})\right)-\phi \left(\mathbf {x} (t_{1})\right)=\phi \left(\mathbf {x} _{0}\right)-\phi \left(\mathbf {x} _{1}\right)}

eli integraali riippuu vain alku- ja loppupisteistä.

  • Yleisesti jos F = ϕ {\displaystyle \mathbf {F} =-\nabla \phi } , silloin Γ F d x = 0     Γ {\displaystyle \oint _{\Gamma }\mathbf {F} \cdot d\mathbf {x} =0\ \forall \ \Gamma } .
  • Vastaavasti jos Γ F d x = 0     Γ {\displaystyle \oint _{\Gamma }\mathbf {F} \cdot d\mathbf {x} =0\ \forall \ \Gamma } , silloin F = ϕ {\displaystyle \mathbf {F} =-\nabla \phi } jollekin ϕ {\displaystyle \phi } . Huomaa, että tämä ehto on paljon vahvempi, koska ei riitä, että jollekin Γ {\displaystyle \Gamma } Γ F d x = 0 {\displaystyle \oint _{\Gamma }\mathbf {F} \cdot d\mathbf {x} =0} .

Konservatiivinen kenttä ja eksaktit differentiaalit

Koska osoitettiin juuri, että konservatiiviselle vektorikentälle F ( x ) = ϕ {\displaystyle \mathbf {F} (\mathbf {x} )=-\nabla \phi } , täten jos F on eksakti, eli F = P ( x , y ) i + Q ( x , y ) j {\displaystyle \mathbf {F} =P(x,y)\mathbf {i} +Q(x,y)\mathbf {j} } , voidaan kirjoittaa F d x = P ( x , y ) d x + Q ( x , y ) d y = d ϕ {\displaystyle \mathbf {F} \cdot d\mathbf {x} =P(x,y)dx+Q(x,y)dy=d\phi } . Toisin sanoen vektorikenttä F on konservatiivinen, jos P ( x , y ) d x + Q ( x , y ) d y {\displaystyle P(x,y)dx+Q(x,y)dy} on eksakti.

Konservatiivinen kenttä ja roottori

Konservatiiviselle vektorikentälle F pätee × F = 0 {\displaystyle \nabla \times \mathbf {F} =0} . Tämä on seurausta, koska konservatiivinen kenttä voidaan kirjoittaa skalaarikentän mukaan F ( x ) = ϕ {\displaystyle \mathbf {F} (\mathbf {x} )=-\nabla \phi } (kts. yllä):

× F = | i j k x y z ϕ x ϕ y ϕ z | = [ y ϕ z z ϕ y x ϕ z + z ϕ x x ϕ z z ϕ x ] = 0 {\displaystyle \nabla \times \mathbf {F} ={\begin{vmatrix}\mathbf {i} &\mathbf {j} &\mathbf {k} \\{\frac {\partial }{\partial x}}&{\frac {\partial }{\partial y}}&{\frac {\partial }{\partial z}}\\{\frac {\partial \phi }{\partial x}}&{\frac {\partial \phi }{\partial y}}&{\frac {\partial \phi }{\partial z}}\end{vmatrix}}={\begin{bmatrix}{\frac {\partial }{\partial y}}{\frac {\partial \phi }{\partial z}}-{\frac {\partial }{\partial z}}{\frac {\partial \phi }{\partial y}}\\-{\frac {\partial }{\partial x}}{\frac {\partial \phi }{\partial z}}+{\frac {\partial }{\partial z}}{\frac {\partial \phi }{\partial x}}\\{\frac {\partial }{\partial x}}{\frac {\partial \phi }{\partial z}}-{\frac {\partial }{\partial z}}{\frac {\partial \phi }{\partial x}}\end{bmatrix}}=\mathbf {0} }

koska a ϕ b = ϕ a b {\displaystyle {\frac {\partial }{\partial a}}{\frac {\partial \phi }{\partial b}}={\frac {\partial \phi }{\partial a}}{\frac {\partial }{\partial b}}} ja a ϕ b = ϕ b a {\displaystyle {\frac {\partial }{\partial a}}{\frac {\partial \phi }{\partial b}}={\frac {\partial \phi }{\partial b}}{\frac {\partial }{\partial a}}} .

Tästä tuloksesta päästään takaisin yllä oleviin tuloksiin Stokesin lauseen avulla. Koska × F = 0 {\displaystyle \nabla \times \mathbf {F} =\mathbf {0} } , on Γ F d l = 0 {\displaystyle \oint _{\Gamma }\mathbf {F} \cdot d\mathbf {l} =0} minkä tahansa polun Γ {\displaystyle \Gamma } ympäri, joka rajaa pinnan S, jolle Stokesin lauseen mukaisesti S ( × F ) d S = 0 = Γ F d l {\displaystyle \int _{S}\left(\nabla \times \mathbf {F} \right)\cdot \mathbf {dS} =0=\oint _{\Gamma }\mathbf {F} \cdot \mathbf {dl} } . Täten F on konservatiivinen. (Pinnan S yksityiskohdilla ei ole erityisemmin väliä, koska × F = 0 {\displaystyle \nabla \times \mathbf {F} =\mathbf {0} } .)

Lähteet

  1. Pitkäranta, Juhani: Calculus Fennicus – TKK:n 1. lukuvuoden laaja matematiikka (2000–2013), s. 994 (pdf) Helsinki: Avoimet oppimateriaalit ry. ISBN 978-952-7010-12-9 ISBN 978-952-7010-6 (pdf). Viitattu 8.7.2019.