(155) Scylla

155 Scylla
Model van Scylla, gebaseerd op de lichtkromme
Model van Scylla, gebaseerd op de lichtkromme
Baankarakteristieken
Periheliumafstand 1,990 AE
Apheliumafstand 3,521 AE
Gemiddelde baansnelheid 17,59 km/s
Periode 4,57 jaar
Glooiingshoek 11,39392°
Excentriciteit 0,2780199
Fysische karakteristieken
Diameter 49,5 km
Massa 1,3×1017 kg
Oppervlaktezwaartekracht 0,0138 m/s2
Oppervlaktetemperatuur 168 Kelvin
Rotatieperiode 7,9597 u
Ontsnappingssnelheid 0,0262 km/s
Spectraalklasse T-type planetoïde
Abs. magnitude 11,39
Albedo 0,0309
Geschiedenis
Ontdekker Johann Palisa (8 november 1875)
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

(155) Scylla is een planetoïde in de hoofdgordel tussen de banen van Mars en Jupiter. De planetoïde werd op 8 november 1875 ontdekt door de Oostenrijkse astronoom Johann Palisa in het marine-observatorium in Pula, waar hij sinds 1872 directeur was. In 1874 ontdekte hij er zijn eerste planetoïde, en er zouden nog meer dan honderd volgen. Scylla, die hij vernoemde naar het gelijknamige zeemonster uit de Griekse mythologie, was zijn achtste ontdekking.

Scylla is een bijna 50 km grote T-type planetoïde, wat betekent dat het object een gematigd rood spectrum heeft en vermoed wordt dat het geen water bevat. De precieze samenstelling is onbekend.

  • (en) (155) Scylla in de JPL Small-Body Database