Alexander Sitkovetsky

Alexander Sitkovetsky
Alexander Sitkovetsky (vooraan) met het Jersey Chamber Orchestra op het Liberation Festival 2010
Alexander Sitkovetsky (vooraan) met het Jersey Chamber Orchestra op het Liberation Festival 2010
Algemene informatie
Geboren 1983
Geboorteplaats Moskou
Land Rusland
Werk
Genre(s) Klassiek
Beroep Violist
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Alexander Sitkovetsky (1983) is een Russisch-Britse violist.

Biografie

Sitkovetsky werd geboren in Moskou, in een muzikaal gezin. Zijn vader is gitarist en componist Alexander Sitkovetsky, van de Russische rockgroep Autograph.[1] Zijn moeder Olga Sitkovetsky is pianist en zijn oom is violist Dmitry Sitkovetsky. Grootvader Yulian Sitkovetsky werd in 1955 tweede in de Koningin Elisabethwedstrijd.[2] Diens vrouw was de pianiste Bella Davidovich. De beroemde violist en dirigent Yehudi Menuhin kende de familie Sitkovetsky goed. Hij logeerde in Moskou toen Alexander zeven jaar oud was en hoorde hem viool spelen. Hij nodigde de knaap en diens moeder uit om naar Engeland te komen. Moeder Olga ging vervolgens pianoles geven aan de Yehudi Menuhin School in Surrey, waar Alexander vanaf z'n achtste les kreeg van Natalia Boyarsky en Hu Kun.[3] Toen hij afstudeerde, besloot hij om in Engeland te blijven. Mehunin bleef zijn mentor. De twee gaven samen concerten vanaf z'n negende levensjaar. In 1991 speelden ze werk van Bach in Frankrijk en in Brussel en ze speelden voor Prins Charles en Lady Diana in St. James's Palace.[4] Toen hij elf jaar oud was, ontmoette hij in de Menuhin School violiste Julia Fischer, waarmee hij nog vaak zou samenwerken.[5]

Later volgde hij nog masterclasses bij Mauricio Fuks, György Pauk, Maya Glezarova, Zvi Zeitlin, Abram Stern, Oleksandr Semchuk en Maxim Vengerov. In Wenen studeerde hij bij Pavel Vernikov.

Sitkovetsky speelde met het Yomiuri Nippon Symphony Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, Münchener Kammerorchester, Konzerthausorchester Berlin, Royal Northern Sinfonia, BBC Scottish Symphony Orchestra, Sinfonietta Rīga, Litouws Nationaal Symfonieorkest, Nederlands Philharmonisch Orkest, Tokyo Symphony Orchestra, European Union Chamber Orchestra, Hallé Orchestra, Academy of St. Martin in the Fields, Moscow Symphony Orchestra, Sint-Petersburgs Filharmonisch Orkest, Orquesta Filarmónica de Bolivia, Pools Nationaal Radio-Symfonieorkest, Academisch Symfonieorkest van de Russische Federatie, Residentie Orkest, Aarhus Symfoniorkester, Welsh National Opera Orchestra, BBC National Orchestra of Wales, London Philharmonic Orchestra, Novosibirsk Symfonieorkest, Philharmonia Orchestra, Arctic Philharmonic Chamber Orchestra, de Anhaltische Philharmonie van Dessau, Australian Chamber Orchestra, Det Norske Kammerorkester, Amsterdam Sinfonietta, London Mozart Players, Litauisches Kammerorchester, New York Chamber Players, Camerata Zurich, Arctic Philharmonic, Brussels Philharmonic en het Tonkünstler Orchester. Hij werkte hiervoor samen met dirigenten zoals Sir Mark Elder, Yakov Kreizberg, Dmitry Sitkovetsky, Denis Russell Davies, Andrew Sewell, Alexander Dmitriev, Mark Soustrot, Michel Tabachnik en Joseph Swensen.[6]

Alexander Sitkovetsky is geregeld te gast op BBC Radio 3.[7][8][9]

Kamermuziek

Julia Fischer Quartett (programmaboekje) 850

In 2007 richtte hij het Sitkovetsky Trio op, met pianiste Wu Qian en cellist Leonard Elschenbroich, medestudenten van de Menuhin school. Wu Qian is een vast lid van het trio, maar doorheen de jaren werkten ze met verschillende cellisten. Tijdens hun tournee in 2017, toen ze onder andere optraden in deSingel in Antwerpen, werd Danjulo Ishizaka vervangen door Philip Higham.[10] Sinds 2018 is Isang Enders hun vaste cellist.[11] Het trio won verschillende prijzen, waaronder de Mecklenburg-Vorpommern Kammermusik-prijs. Het trio trad op in het Verenigd Koninkrijk, Europa en Azië.[12]

Sinds 2011 is hij lid van het Julia Fischer Quartett, met verder altviolist Nils Mönkemeyer en cellist Benjamin Nyffenegger.[13] Het viertal had al verschillende keren samen gespeeld en dat beviel hen zo goed dat ze een samenwerkingsverband aangingen.[14] Het strijkerskwartet concerteerde reeds in Leipzig, Londen, Luxemburg, München, Zürich, Baden-Baden[15] en deSingel in Antwerpen.[16][17]

Daarnaast speelt hij geregeld met kamermuzikanten zoals Janine Jansen, Maxim Rysanov, Alexander Chaushian, Misha Maisky, Natalie Clein, Eric Le Sage, Polina Leschenko, Julian Rachlin, Boris Brovtsyn, het Razumovsky Ensemble, Ensemble RARO[18] en Ensemble Raro-SoNoRo.[19]

Onderscheidingen

  • De eerste prijs op de Trio di Trieste Duo wedstrijd 2011, samen met pianiste Wu Qian.[20]
  • ICMA Special Achievement Award 2015 voor zijn opname van "Violin Concerto", dat de Poolse componist Andrzej Panufniks schreef op vraag van Menuhin.[21]
  • Lincoln Center Emerging Artist Award 2016, ook samen met pianiste Wu Qian.[22]

Referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Alexander Sitkovetsky op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is gedeeltelijk afkomstig van de website deSingel.be, waarvan overname van teksten toegestaan is onder CC-BY-SA 4.0 licentie.
  1. ↑ (en) Автограф. Discogs. Geraadpleegd op 20 januari 2021.
  2. ↑ (fr) Biografie Julian Sitkovetsky bij Koningin Elisabethwedstrijd. koninginelisabethwedstrijd.be. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  3. ↑ (en) Violinist. Hu Kun. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  4. ↑ (en) How to Stand on Your Head with Yehudi Menuhin. Interview with Alexander Sitkovetsky. Russian Art + Culture (6 maart 2017). Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  5. ↑ Biografie Alexander Sitkovetsky bij deSingel. desingel.be. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  6. ↑ (en) Alexander Sitkovetsky. Royal Academy of Music. Gearchiveerd op 28 januari 2021. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  7. ↑ Music which fits under the fingers. www.bbc.co.uk. Gearchiveerd op 28 januari 2021. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  8. ↑ Deep sounds with violinist Alexander Sitkovetsky. www.bbc.co.uk. Gearchiveerd op 28 januari 2021. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  9. ↑ Leonard Elschenbroich, Olena Tokar, Sitkovetsky Trio. www.bbc.co.uk. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  10. ↑ Sitkovetsky Trio in deSingel. desingel.be. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  11. ↑ (en) Homepage. Sitkovetsky Trio. Gearchiveerd op 15 januari 2021. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  12. ↑ (en) Biography – Alexander Sitkovetsky. Gearchiveerd op 20 januari 2021. Geraadpleegd op 20 januari 2021.
  13. ↑ (en) Julia Fischer Quartet. IMG Artists (5 mei 2016). Gearchiveerd op 25 januari 2021. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  14. ↑ Julia Fischer (Violin, Piano) - Short Biography. www.bach-cantatas.com. Gearchiveerd op 28 januari 2021. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  15. ↑ (en) Festspielhaus Baden-Baden, https://www.festspielhaus.de/en/events/julia-fischer-quartett. Festspielhaus Baden-Baden (21 januari 2021). Gearchiveerd op 28 januari 2021. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  16. ↑ Julia Fischer Quartett: "Beethoven, Janácek, Schubert" in deSingel. desingel.be. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  17. ↑ Julia Fischer Quartett in deSingel in 2016. desingel.be. Gearchiveerd op 28 januari 2021. Geraadpleegd op 21 januari 2021.
  18. ↑ (en) Ensemble Raro & Gilles Apap. BOZAR. Gearchiveerd op 28 januari 2021. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  19. ↑ Ensemble Raro-SoNoRo in deSingel. desingel.be. Gearchiveerd op 29 januari 2021. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  20. ↑ (it) 25 febbraio 2019 > Duo Sitkovetsky > ACM - Associazione Chamber Music. Gearchiveerd op 29 januari 2021. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  21. ↑ (fr) Winners 2015. ICMA. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
  22. ↑ (en) BWW News Desk, Wayne Brady Hosts 2016 Lincoln Center Emerging Artist Awards Ceremony Tonight. BroadwayWorld.com. Geraadpleegd op 22 januari 2021.
Bibliografische informatie