Emilio Tuñón
| Emilio Tuñón Álvarez | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Emilio Tuñón in 2015 | ||||
| Persoonsinformatie | ||||
| Nationaliteit |  Spanje | |||
| Geboortedatum | 1 januari 1959 | |||
| Geboorteplaats | Madrid, Spanje | |||
| Beroep | architect | |||
| Werken | ||||
| Praktijk | Mansilla + Tuñón, Tuñon y Albornoz | |||
| Belangrijke gebouwen | Museo de Arte Contemporáneo de Castilla y León, Galerij van de Koninklijke Verzamelingen (Madrid) | |||
| ||||
Emilio Tuñón Álvarez, internationaal meestal aangeduid als Emilio Tuñón (Madrid, 1 januari 1959), is een Spaanse architect. Van 1992 tot 2012 was hij partner van het veel bekroonde bureau Mansilla + Tuñón Arquitectos. In 2022 ontving hij de prestigieuze Nationale Architectuurprijs van Spanje (Premio Nacional de Arquitectura de España).
Biografische schets
Tuñón studeerde bouwkunde aan de Hogere Technische Architectuurschool van Madrid (Escuela Técnica Superior de Arquitectura de Madrid, afgekort ETSAM), onderdeel van de Polytechnische Universiteit van Madrid. In 1981 studeerde hij af als architect en in 2000 promoveerde hij aan hetzelfde instituut. Van circa 1982 tot 1992 werkte hij op het bureau van Rafael Moneo. Moneo behoorde samen met Juan Navarro Baldeweg en Alberto Campo Baeza tot de grote inspirators van Tuñón.[1]
In 1992 richtte hij met Luis Moreno Mansilla (1959-2012) het bureau Mansilla + Tuñón Arquitectos op. Na de plotselinge dood van Mansilla in 2012 werkte hij met zijn assistenten verder aan de lopende opdrachten van het bureau, dat toen de naam Emilio Tuñón Arquitectos droeg. Een van de projecten die hij nog met Mansilla ontwierp was de Galerij van de Koninklijke Verzamelingen (ca. 2001-2023), waarvan de voltooiing ruim twee decennia in beslag nam.
Omstreeks 2016 werkte hij enige tijd samen met de Zwitserse architecte Marceline Ruckstuhl. Rond 2018 vormde hij met Carlos Martínez de Albornoz (1978) een nieuwe partnerschap met de naam Tuñon y Albornoz Arquitectos. Grote opdrachten, zoals uit de tijd met Mansilla, bleven aanvankelijk uit.[2] Met het winnen van de prijsvraag voor de nieuwe invulling van het Landbouwbelang in Maastricht lijkt daarin verandering te zijn gekomen. Het is tevens de eerste grote buitenlandse opdracht voor Tuñón.[3]
Tuñón is als hoogleraar verbonden aan de afdeling ontwerpen van de ETSAM in Madrid. Verder is/was hij gasthoogleraar aan diverse andere universiteiten: Harvard University Graduate School of Design, École polytechnique fédérale de Lausanne, Städelschule in Frankfurt am Main en de architectuuropleidingen van Navarra, Barcelona en Puerto Rico.
Uitgevoerde projecten (selectie)
Museo Helga de Alvear, Cáceres (2019)
Met Luis Mansilla
- 1996: Museo de Zamora, Zamora
- 1998: Zwembad San Fernando de Henares, Madrid
- 2000: Museo de Bellas Artes,, Castellón de la Plana
- 2002: Auditorio Ciudad de León, León
- 2002: Renovatie voormalige brouwerij El Águila voor het archief van de regio Madrid plus nieuwbouw bibliotheek Joaquín Leguina, Madrid
- 2004: Museo de Arte Contemporáneo de Castilla y León (MUSAC), León
- 2005: Fundación Pedro Barrié de la Maza, Vigo
- 2009: Tweelinghuizen, Tarifa
- 2010: Gemeentehuis van Lalín
- 2010: Centro de Artes Visuales de la Fundación Helga de Alvear (1e fase), Cáceres
- 2010: Relais & Châteaux Hotel Atrio, Cáceres
- 2023: Galerij van de Koninklijke Verzamelingen, Madrid
Met Marceline Ruckstuhl
- 2016: Restaurantpaviljoen van de ETH Zürich, Hönggerberg, Zürich
Met Carlos Martínez de Albornoz
- 2018: Casa de Piedra, Serrilla, Matallana de Torío[4]
- 2019: Museo Helga de Alvear (2e fase), Cáceres[5]
- 2021: Palacio Paredes-Saavedra, Cáceres[6]
- 2021: Casa de Ladrillo, Madrid[7]
- 2022: Kantoorgebouw Arquia Bank, Madrid[8]
- 2025-2027 (geprojecteerd): Landbouwbelang, Maastricht[9]
Prijzen en onderscheidingen
- 2003: Architectuurprijs van Spanje (Premio de Arquitectura Española)
- 2007: European Union Prize for Contemporary Architecture (Mies van der Rohe-prijs)
- 2014: Francqui-leerstoel
- 2014: Gouden medaille van verdienste in de schone kunsten (Medalla de Oro al mérito en las Bellas Artes)
- 2016: COAM-prijs (Mansilla + Tuñón)
- 2017: Internationale Architectuurprijs van Spanje (Premio de Arquitectura Española Internacional) (met Marceline Ruckstuhl)[10]
- 2022: Nationale Architectuurprijs van Spanje (Premio Nacional de Arquitectura)
Externe links
- (en) Officiële website Mansilla + Tuñón
- (es) Tuñón over zijn werk als architect (YouTube filmpje, 2023)
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Emilio Tuñón Álvarez op de Spaanstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (es) Fredy Massad 'Entrevista a Emilio Tuñón' op abcblogs.abc.es, 23 maart 2023. Gearchiveerd op 10 juni 2023.
- ↑ (es) 'Tuñón y Albornoz Arquitectos', op arquitecturaviva.com, 1 november 2022.
- ↑ (en) Oscar A. Sánchez 'Tuñon y Albornoz Arquitectos and team win the competition to design Landbouwbelang', op metalocus.es, 24 mei 2023. Gearchiveerd op 7 juni 2023.
- ↑ (es) 'Casa de Piedra, Sierrilla', op archdaily.com, 7 december 2018.
- ↑ (es) 'Museo Helga de Alvear, Cáceres', op archdaily.com, 31 mei 2020.
- ↑ (es) 'Palacio Paredes-Saavedra en Cáceres', op archdaily.com, 1 november 2022.
- ↑ (en) 'Brick House in Madrid / Tuñón y Albornoz Arquitectos', op archdaily.com, 20 januari 2022.
- ↑ (es) 'Oficinas de Arquia Bank, Madrid', op arquitecturaviva.com, 1 november 2022.
- ↑ Projectwebsite Landbouwbelang, geraadpleegd op 4 juni 2023. Gearchiveerd op 31 mei 2023.
- ↑ (es) 'Premio de Arquitectura Española Internacional' op cscae.com, geraadpleegd op 5 juni 2023. Gearchiveerd op 26 maart 2023.
Emilio_Tuñón