Gele wolhaarbuidelrat
| Gele wolhaarbuidelrat IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Caluromys philander in Suriname | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Caluromys philander (Linnaeus, 1758) Originele combinatie Didelphis philander | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de gele wolhaarbuidelrat ■ permanent leefgebied (groen) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||
Gele wolhaarbuidelrat op  Wikispecies | |||||||||||||
| |||||||||||||
De gele wolhaarbuidelrat (Caluromys philander) is een buideldier uit de familie van de opossums (Didelphidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Didelphis philander in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2]
Dit dier is vrij klein, tot 25 cm lang, en leeft solitair in de bomen van het regenwoud. Het eet voornamelijk vruchten. Het dier is een nachtdier en zelfs het maanlicht heeft invloed op zijn gedrag. De vrouwtjes zijn nooit erg actief, maar de mannetjes wel bij nieuwe maan. Naarmate de maan wast, neemt hun activiteit echter af, waarschijnlijk om te vermijden om slachtoffer van een roofdier te worden.[3]
Er worden vier ondersoorten onderscheiden:[4][5]
- Caluromys philander philander – komt voor ten oosten van de Orinoco-rivier in Brazilië en de Guyana's, alsmede in Venezuela ten zuiden van de Orinoco-rivier.
- Caluromys philander affinis – komt voor in Mato Grosso (Brazilië) en Bolivia.
- Caluromys philander dichurus – komt voor in oostelijk en zuidoostelijk Brazilië.
- Caluromys philander trinitatis – komt voor op Trinidad en in Venezuela, ten noorden van de Orinoco-rivier.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Gele wolhaarbuidelrat op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Linnaeus, C. (1758). Systema naturae ed. 10: 54. Gearchiveerd op 15 januari 2023.
- ↑ The Influence of Moonlight on Activity of Woolly Opossums (Caluromys philander); Didier Julien-Laferrière; Journal of Mammalogy, Volume 78, Issue 1, 21 February 1997, Pages 251–255, https://doi.org/10.2307/1382659]
- ↑ Gardner, A.L. (2005):"Caluromys (Caluromys) philander". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 3–4. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Allen, J. 2007. Genus Caluromys. Pp. 3-11 in A Gardner, ed. Mammals of South America. Chicago: The University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-28240-4
