Gyrus postcentralis

Achterste centrale winding
Gyrus postcentralis
Zijaanzicht van de grote hersenen van de mens met de gyrus postcentralis (in de afbeelding 'postcentral gyrus').
Zijaanzicht van de grote hersenen van de mens met de gyrus postcentralis (in de afbeelding 'postcentral gyrus').
Synoniemen
Latijn gyrus centralis posterior[1][2]

gyrus parietalis ascendens[3]
gyrus retrocentralis[1]
gyrus postrolandicus[1]
gyrus rolandicus posterior[1]
convolutio postcentralis[1]
lobulus rolandicus posterior[3]
gyrus posteroparietalis[4]
lobulus postero-parietalis[1]
gyrus anguiformis medius[5]

Gegevens
Onderdeel van pariëtale kwab
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De gyrus postcentralis[6] of achterste centrale winding[7] is een winding in het voorste deel van de pariëtale kwab van de grote hersenen. Deze winding zou homoloog zijn aan de gyrus postcruciatus in roofdieren.[8]

Ligging

De gyrus postcentralis ligt achter de sulcus centralis en voor de sulcus postcentralis.[9] Deze laatste hersengroeve scheidt het onderste deel, de gyrus postcentralis inferior, van de daarachterliggende lobulus parietalis inferior.[9]

Functie

De grijze stof van deze hersenwinding maakt deel uit van de primaire somatosensibele schors en is betrokken bij de waarneming van pijn-, koude/warmte-, en tastprikkels (fijne aanraking, grove aanraking, stretch en druk op de huid).[10]

Literatuurverwijzingen
  1. a b c d e f Foster, F.D. (1891-1893). An illustrated medical dictionary. Being a dictionary of the technical terms used by writers on medicine and the collateral sciences, in the Latin, English, French, and German languages. New York: D. Appleton and Company.
  2. His, W. (1895). Die anatomische Nomenclatur. Nomina Anatomica. Der von der Anatomischen Gesellschaft auf ihrer IX. Versammlung in Basel angenommenen Namen. Leipzig: Verlag Veit & Comp.
  3. a b Haan, H.R.M. de & Dekker, W.A.L. (1955-1957). Groot woordenboek der geneeskunde. Encyclopaedia medica. Leiden: L. Stafleu.
  4. Dunglison, R. & Stedman, T.L. (1903). A dictionary of medical science. (23rd edition). Philadelphia/New York: Lea Brother & Co.
  5. Krause, W., His, W. & Waldeyer, W. (1903). Handbuch der Anatomie des Menschen. Mit einem Synonymenregister. Leipzig: Verlag S. Hirzel.
  6. Federative Committee on Anatomical Terminology (1998). Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
  7. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
  8. International Committee on Veterinary Gross Nomenclature (2012). Nomina Anatomica Veterinaria. Hannover/Columbia/Ghent/Sapporo
  9. a b Nieuwenhuys, R., Voogd, J., Huijzen, C. van (1988). The human central nervous system: a synopsis and atlas (3de uitgave). Berlijn/Heidelberg/New York: Springer
  10. Zilles, K. & Rehkämper, G. (1994). Funktionelle Neuroanatomie. Lehrbuch und Atlas (2. Auflage). Berlin/Heidelberg/New York: Springer-Verlag.