Palaeomerycidae
| Palaeomerycidae Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Eoceen - Vroeg-Plioceen | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||
| Dromomeryx | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Familie | |||||||||
| Palaeomerycidae Richard Lydekker, 1883 | |||||||||
 | |||||||||
| Ampelomeryx ginsburgi | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||
Palaeomerycidae op  Wikispecies | |||||||||
| |||||||||
De Palaeomerycidae[1] zijn een familie van uitgestorven evenhoevigen. Soorten uit deze familie leefden van het Laat-Eoceen tot Vroeg-Plioceen. De Palaeomerycidae vormen samen met de herten en giraffen de Cervoidea.
Kenmerken
De soorten uit de Palaeomerycidae waren middelgrote tot grote grazers en knabbelaars met lange poten en een zwaargebouwd lichaam. Op de bovenzijde van de schedel zaten grote, benige hoornachtige structuren die bedekt waren met huid, zoals bij de giraffe en okapi.[2]
Ontwikkeling
De familie ontwikkelde zich in Laat-Eoceen in Europa met Amphitragulus als oudst bekende geslacht. In het Oligoceen breidden de palaeomeryciden zich uit naar Azië en vervolgens in het Mioceen naar Afrika, Noord- en Zuid-Amerika. Barbouromeryx is het oudst bekende Amerikaanse geslacht met fossiele vondsten in Nebraska van 23 miljoen jaar geleden. De soorten uit de onderfamilie Dromomerycinae gedijden goed in Noord-Amerika met Cranioceras als bekendste geslacht.[3] Surameryx is de enige bekende Zuid-Amerikaanse vorm en leefde tijdens het Laat-Mioceen, al zijn er twijfels over de classificatie van dit dier.[4] In Vroeg-Plioceen stierf de familie zowel in Noord-Amerika als de Oude Wereld uit, mogelijk door de ontwikkeling van de hertachtigen.
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
- V. J. Sach and E. P. J. Heizmann. 2001. Stratigraphy and mammal faunas of the Brackwassermolasse in the surroundings of Ulm (Southwest Germany). Stuttgarter Beiträge zur Naturkunde Serie B (Geologie und Paläontologie) 310:1-95
- Jordi Agustí (2005). Mammoths, sabertooths, and hominids: 65 million years of mammalian evolution in Europe. Columbia University Press. pp. 116–8. ISBN 0231116411.
- D. R. Prothero and M. R. Liter. 2007. Family Palaeomerycidae. in D. R. Prothero and S. Foss (eds.), The Evolution of Artiodactyls 241-248
- Donald R. Prothero , Kenneth E. Campbell, Jr. , Brian L. Beatty , and Carl D. Frailey. 2014. New late Miocene dromomerycine artiodactyl from the Amazon Basin: implications for interchange dynamics. Journal of Paleontology, 88(3):434-443.
- Sánchez IM, Cantalapiedra JL, Ríos M, Quiralte V, Morales J (2015) Systematics and Evolution of the Miocene Three-Horned Palaeomerycid Ruminants (Mammalia, Cetartiodactyla). PLoS ONE 10(12): e0143034. doi:10.1371/journal.pone.0143034
Noten
- ↑ Fossilworks: Palaeomerycidae. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 01-05-2023.
- ↑ De climax - Mioceen en Plioceen. In: Zoogdieren - ontstaan en ontwikkeling. LB Halstead. Uitgeverij Helmond (1979).
- ↑ Origins and Evolution of Deer. In: Deer of the Southwest. J Heffelfinger. Texas A&M University Press (2006).
- ↑ New late Miocene dromomerycine artiodactyl from the Amazon Basin: implications for interchange dynamics. DR Prothero, KE Campbell Jr., BL Beatty & CD Frailey. Journal of Paleontology, Volume 88 (2014): pp. 434-443.
