Rijkscommissie voor de Monumentenzorg

De Rijkscommissie voor de Monumentenzorg was een Nederlandse monumentenzorginstelling dat een voorloper was van de hedendaagse Monumentencommissie.

Het werd in 1918 opgericht als een onbezoldigd adviesorgaan onder de Minister dat zorgde voor wetenschappelijke beschrijving en bouwkundige ondersteuning bij restauraties.[1] In 1918 werd ook de Rijkscommissie voor de inventarisatie van Nederlandse Monumenten van Jan Kalf als onderdeel met haar eigen bureau opgenomen.[2]

De rijkscommissie bestond uit een ruim twintigtal bestuursleden waaronder architecten, kunsthistorici met naam, en belangstellende bestuurders. Leden van de rijkscommissie waren onder andere Carla de Jonge,[1] Frederic Adolph Hoefer,[3] Willem Leliman, Oscar Leeuw, Jacobus Johannes Pieter Oud, Arend Odé (vicevoorzitter) en Gerard Peijnenburg (voorzitter).

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b Yvette Marcus-de Groot, Kunsthistorische vrouwen van weleer: de eerste generatie in Nederland vóór 1921. Uitgeverij Verloren, 2003. ISBN 9789065507662
  2. ↑ Geurt Brinkgreve, De caleidoscoop der theorieën. Binnenstad 191, december 2001
  3. ↑ Honderd jaar Gelre: Vereniging tot Beoefening van Gelderse Geschiedenis, Oudheidkunde en Recht 1897-1997: jubileumbundel. Uitgeverij Verloren, 1997. ISBN 9789065505712