Tabel van standaardelektrodepotentialen
Deze tabel bevat de standaardelektrodepotentialen van waterige oplossingen bij 25 °C van diverse chemische deeltjes.[1]
Opmerkingen bij de tabel
De waarden van de standaardelektrodepotentialen (E°) zijn gerangschikt van sterkste reductor tot sterkste oxidator. Tenzij anders aangegeven, gelden deze waarden voor een waterige oplossing. De weergegeven waarden zijn uitgedrukt ten opzichte van een referentie-elektrode, namelijk de standaard-waterstofelektrode. In uitzonderlijke gevallen wordt gebruikgemaakt van een afwijkende nulwaarde, vooral als het betreffende redoxkoppel (vrijwel) nooit in waterig milieu gebruikt wordt, zoals ferroceen/ferrocenium dat als standaard wordt gebruikt voor onder andere kobaltoceen. Redoxpotentialen zijn immers afhankelijk van het oplosmiddelsysteem waarin ze gebruikt worden.[2]
De halfreacties zijn gesorteerd in volgorde van oplopend elektrodepotentiaal, waardoor de sterkste reductoren (Li, Na, Mg) bovenaan staan en de sterkste oxidatoren (F2, H2O2, MnO4−) onderaan. De halfreacties zijn genoteerd als reductie, wat betekent dat de oxidator en de elektronen links van de reactiepijl staan, en reductoren rechts.[3]
Deze tabel wordt ook gebruikt om te voorspellen of een bepaalde redoxreactie, de reactie tussen een oxidator en een reductor, wel of niet zal verlopen. Er geldt:
- De reactie verloopt als E°oxidator > E°reductor
Alleen onder speciale omstandigheden (koningswater, koper(I)jodide) wordt daarvan afgeweken.
Tabel
Oxidator Reductor Halfreactie Standaardelektrodepotentiaal (V) Lithium(+1) Lithium(+0) −3,04 Rubidium(+1) Rubidium(+0) −2,98 Kalium(+1) Kalium(+0) −2,93 Cesium(+1) Cesium(+0) −2,92 Barium(+2) Barium(+0) -2,91 Strontium(+2) Strontium(+0) −2,89 Calcium(+2) Calcium(+0) −2,76 Natrium(+1) Natrium(+0) −2,71 Magnesium(+2) Magnesium(+0) −2,38 Aluminium(+3) Aluminium(+0) −1,66 Mangaan(+2) Mangaan(+0) −1,19 Water Waterstof −0,83 Zink(+2) Zink(+0) −0,76 Chroom(+3) Chroom(+0) −0,74 Koolstof(+4) Koolstof(+3) −0,49 Zwavel(+0) Zwavel(−2) −0,48 IJzer(+2) IJzer(+0) −0,41 Cadmium(+2) Cadmium(+0) −0,40 Kobalt(+2) Kobalt(+0) −0,28 Nikkel(+2) Nikkel(+0) −0,28 Tin(+2) Tin(+0) −0,14 Lood(+2) Lood(+0) −0,13 IJzer(+3) IJzer(+0) −0,04 Waterstof(+1) Waterstof(+0) 0,000[4] Zilver(+1) Zilver(+0) 0,07133[5][6] Tetrathionaat Thiosulfaat 0,08 Tin(+4) Tin(+2) 0,15 Koper(+2) Koper(+1) 0,16 Chloor(+7) Chloor(+5) 0,17 Zilver(+1) Zilver(+0) 0,22233[6] Chloor(+5) Chloor(+3) 0,295[7] Co-enzym Q10 Co-enzym Q10 0,30[8] Koper(+2) Koper(+0) 0,34 Chloor(+5) Chloor(+3) 0,35 Chloor(+7) Chloor(+5) 0,374[7] Chloor(+3) Chloor(−1) 0,421[7] Chloor(+5) Chloor(+3) 0,488[7] Jood(+1) Jood(−1) 0,49[9] Koper(+1) Koper(+0) 0,52 Jood(0) Jood(−1) 0,54 Chloor(+3) Chloor(+1) 0,59 IJzer(+3)
FerroceniumIJzer(+2)
Ferroceen0,641[10] ABTS(−1) ABTS(−2) 0,67[11] Chloor(+3) Chloor(+1) 0,681[7] IJzer(+3) IJzer(+2) 0,77 Kwik(+1) Kwik(+0) 0,80 Zilver(+1) Zilver(+0) 0,80 Kwik(+2) Kwik(+1) 0,85 Chloor(+1) Chloor(−1) 0,890[7] Kwik(+2) Kwik(+1) 0,90 Stikstof(+5) Stikstof(+2) 0,96 Broom(+0) Broom(−1) 1,07 ABTS(+0) ABTS(−1) 1,08[11] Chloor(+5) Chloor(+3) 1,181[7] Chloor(+7) Chloor(+5) 1,201[7] Zuurstof Zuurstof(−2) 1,23 Chroom(+6) Chroom(+3) 1,23[12] 1,33[13] Chloor(+7) Chloor(+0) 1,277[7] Chloor(+0) Chloor(−1) 1,358[7] Cerium(+4) Cerium(+3) 1,44 Chloor(+5) Chloor(−1) 1,459[7] Chloor(+5) Chloor(+0) 1,468[7] Chloor(+1) Chloor(−1) 1,484[7] Mangaan(+7) Mangaan(+2) 1,49 Chloor(+1) Chloor(+0) 1,630[7] Chloor(+3) Chloor(+0) 1,659[7] Chloor(+3) Chloor(+1) 1,701[7] Zuurstof(−1) Zuurstof(−2) 1,78 Kobalt(+3) Kobalt(+2) 1,82 Peroxodisulfaat sulfaat 2,01 Zuurstof(+0), ozon Zuurstof(−2) 2,08 Fluor(0) Fluor(−1) 2,87
Zie ook
- ↑ De tabel is vergelijkbaar met tabel 48 uit BINAS.
- ↑ (en) Indra Noviandri, Kylie N. Brown, Douglas S. Fleming, Peter T. Gulyas, Peter A. Lay, Anthony F. Masters, Leonidas Phillips (1999). The Decamethylferrocenium/Decamethylferrocene Redox Couple: A Superior Redox Standard to the Ferrocenium/Ferrocene Redox Couple for Studying Solvent Effects on the Thermodynamics of Electron Transfer. J. Phys. Chem. B 103 (32): 6713-6722. DOI: 10.1021/jp991381+.
- ↑ (en) McMurry J, Fay R, Robinson J. (2015). Chemistry, 7th. Pearson, p. 800. ISBN 978-1-292-09275-1.
- ↑ Zie hiervoor het lemma standaard-waterstofelektrode. De standaardpotentiaal voor deze elektrode is per definitie nul, en kan dus met net zoveel significante cijfers gegeven worden als men wil.
- ↑ Handbook of Chemistry and Physics 64th Ed (1983)
- ↑ a b Een speciaal geval van EoAg+/Ago. Voor AgCl geldt: Ks=[Ag+][Cl−] => [Ag+]=Ks/[Cl−], vervolgens deze waarde met [Cl− ]=1 in de Nernstvergelijking gebruiken en alle constanten verzamelen, leidt tot deze waarde. Voor het Ago/AgBr-koppel geldt mutate mutandis hetzelfde.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.), pag 853-856. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.
- ↑ (en) Alberts, B. (2015). Molecular Biology of The Cell, 6th edition. Garland Science, New York, pp. 764-768. ISBN 1317563751.
- ↑ Robert C Weast 1976, Handbook of chemistry and physics, 57th edition, CRC press, pagina D-142
- ↑ Deze waarde is in acetonitril en hoort dus eigenlijk niet in deze lijst thuis.
N.G. Connelly, W.E. Geiger. (1996). Chemical Redox Agents for Organometallic Chemistry Chemical Reviews. 96 pag.: 877–910 DOI:10.1021/cr940053x - ↑ a b (en) Bourbonnais, Robert, Leech, Dónal; Paice, Michael G. (2 maart 1998). Electrochemical analysis of the interactions of laccase mediators with lignin model compounds.. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) 1998: 381–390. DOI:doi:10.1016/S0304-4165(97)00117-7.
- ↑ NVON-commissie. (2004). Tabel 48 BINAS (5e ed.) – Wolters-Noordhof (Groningen) ISBN 9001893805
- ↑ . (1977). Electrochemical Series Table 1 Ed.: J.F.Hunsberger Handbook of Chemistry and Physics (58 ed.) pag.: D-141 – CRC-Press (West Palm Beach, Florida) ISBN 0-8493-0458-X