Vier Monniken

Zelfportret van Shitao (detail), 1674, collectie Nationaal Paleismuseum

Vier Monniken is een canon van vier Chinese kunstschilders uit de late Ming- en vroege Qing-periode. Zij waren Hong Ren, Kun Can, Bada Shanren en Shitao. De werken van de Vier Monniken hadden een grote invloed op latere Chinese kunstenaars, waaronder de Acht Excentriekelingen van Yangzhou.

Beschrijving

Nadat de Mantsjoes in 1644 in China aan de macht waren gekomen, gaven veel Ming-loyalisten hun positie aan het hof op. Enkelen voegden zich bij rebellengroepen, anderen werden zwerver, kluizenaar of monnik, zoals ook Hong Ren, Bada Shanren en Shitao.

  • Hong Ren (弘仁; 1610–1664), of Hongren, maakte spaarzame, abstracte shan shui-landschappen in een serene stijl, vergelijkbaar met die van Ni Zan (1301–1374).
  • Bada Shanren (八大山人; 1626–1705), geboren Zhu Da, was een Ming-prins van het huis van Zhu. Hij schilderde landschappen en vogel- en bloemschilderingen in een schijnbaar nonchalante, maar trefzekere stijl.
  • Shitao (石濤; 1642–1707), geboren Zhu Ruoji, was een neef van Bada Shanren.[1] Toen hij opgroeide, zwierf Shitao door China en vereeuwigde een groot aantal heilige bergen die hij onderweg bezocht.
  • Kun Can (髡殘; 1612–1673), ook wel Shi Qi genoemd, was reeds een chàn-monnik tijdens de machtswisseling. Zijn werken in droge, rauwe penseelstreken lijken nonchalant geschilderd, maar stralen desondanks een grote sereniteit uit.

De werken in gewassen inkt van de Vier Monniken weerspiegelen de frustratie, verwarring en gevoelens van verlies die zij ervoeren na de val van de Ming-dynastie. Alle vier schilderden in de onafhankelijke en persoonlijke stijl die kenmerkend was voor de progressieve stroming binnen de Zuidelijke School van de onafhankelijke literati. Belangrijke vertegenwoordigers van de orthodoxe stroming binnen de Zuidelijke School waren de zogenoemde Zes Meesters van de vroege Qing-periode. De twee groepen worden vaak samen genoemd om het grote verschil aan te tonen tussen de twee stromingen.

Afbeeldingen

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Mae Anna Pang. An Orthodox Master and an Individualist: Wang Yuanqi and Daoji. Art Journal of Victoria 47 (National Gallery of Victoria: Victoria, Australia)​. Geraadpleegd op 30 november 2018.
  • (en) China Online Museum: Four Monks
  • (en) China Online Museum: Chinese Landscape Painting
  • (en) Cultural-China.com: Four Monks in the History of Chinese Painting
· · Sjabloon bewerken
Componenten:kalligrafie · zegel · hangende rol · handrol
Technieken:gewassen inkt · gongbi · mogu
Genres en motieven:shan shui · bamboeschildering · vogel- en bloemschildering · Vier Edellieden · Drie Vrienden van de Winter
Canons:Vier Meesters van de Zuidelijke Song · Vier Meesters van de Yuan-dynastie · Vier Meesters van de Ming-dynastie · Zes Meesters van de vroege Qing-periode · Negen Vrienden van de Schilderkunst · Vier Monniken · Vier Meesters van Anhui · Acht Meesters van Jinling · Acht Excentriekelingen van Yangzhou
Stromingen:noordelijke landschapsstijl · blauwgroene landschapsstijl · Ma-Xia-school · Zuidelijke School · Noordelijke School · Wu-school · Zhe-school · Anhui-school · Yangzhou-school · Shanghai-school · Lingnan-school
Overige:lijst van Chinese kunstschilders
Mediabestanden
Zie de categorie Four Monk Masters van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.