Wladimiroff

De familie Wladimiroff heeft zijn origine in Letland in het keizerrijk Rusland. De Russische spelling van de naam is Vladimirov[1] (Russisch: Владимиров, oude spelling ВЛАДИМІРОВЬ). De stamvader is Aleksandr Vladimirovič Vladimirov (1828-1901);[2] hij was burger van Riga en kleinburger van Sint-Petersburg. Zijn zoon Vladimir Aleksandrovič Vladimirov (1853-1926) verwierf in 1889[3] erfelijke Russische adeldom[4] middels het rangenstelsel tsjin (čin).[5] Na de Russische revolutie vestigde diens zoon Ir. Michail Vladimirovič Vladimirov (1886-1952) zich met zijn gezin in 1921 in Nederlands-Indië en in 1946 met zijn vrouw te 's-Gravenhage. Hij werd als Michail Wladimiroff in 1936[6] genaturaliseerd tot Nederlander.

Nederlandse adel

Wapen Nederlandse tak

Drie leden van de familie gingen met hun wettige afstammelingen in mannelijke lijn in 1978[7] door inlijving behoren tot de adel van het Koninkrijk der Nederlanden[8] met het predicaat van jonkheer en jonkvrouw. Dit waren de drie zonen van Michail Wladimiroff (1911-1978, bij zijn geboorte erfelijk edelman van het gouvernement Smolensk, in 1938[9] genaturaliseerd tot Nederlander). Het betreft: prof. jhr. dr. Juriy Wybe (Jura) Wladimiroff (1939), jhr. dr. Igor Wladimiroff (1943) en prof. jhr. mr. Michail (Mischa) Wladimiroff (1945).

Niet-adellijke tak

De afstammelingen van Wassili Wladimiroff (1909-1975, bij zijn geboorte erfelijk edelman van het gouvernement Smolensk, in 1938[10] genaturaliseerd tot Nederlander), hebben geen verzoek tot inlijving gedaan. Zij wonen in Zweden.

Enkele telgen

Aleksandr Vladimirovič Vladimirov (1828-1901)

  • Vladimir Aleksandrovič Vladimirov (1853-1926), gepensioneerd luitenant-kolonel, staatsraad in werkelijke dienst, laatstelijk vicegouverneur van Vitebsk en lid 4e Rijksdoema 1916-1917
    • ir. Michail Vladimirovič Vladimirov (1886-1952), stafkapitein der admiraliteit in Russische dienst, later werkzaam in Nederlands-Indië en Nederland
      • Michail Wladimiroff (1911-1978)
        • prof. jhr. dr. Juriy Wybe (Jura) Wladimiroff (1939), hoogleraar gynaecologie Erasmus universiteit
        • jhr. dr. Igor Wladimiroff (1943), bestuursadviseur, auteur op het gebied van historische cartografie, lid Raad van toezicht van het Zuiderzeemuseum
        • prof. jhr. mr. Michail (Mischa) Wladimiroff (1945), advocaat, lid gemeenteraad van 's-Gravenhage (1978-1982)
  • prof. ir. Konstantin Aleksandrovič Vladimirov (1860-1926), hoogleraar geologie TH Sint Petersburg, staatsraad in werkelijke dienst
  • prof. dr. Aleksandr Aleksandrovič Vladimirov (Alexander Wladimiroff) (1864-1940),[11] internationaal befaamd microbioloog, patholoog en epidemioloog, staatsraad in werkelijke dienst
Bronnen, noten en/of referenties

Voetnoten

  1. ↑ Evenals de Engelse en Franse transcripties, de Duitse is Wladimiroff, de Nederlandse Wladimirow. De klemtoon ligt bij deze naam op de tweede lettergreep.
  2. ↑ In Duitsland en Zwitserland, waar hij lange tijd als gepensioneerde verbleef, was zijn naam Alexander c.q. Alexandre Wladimiroff. Hij overleed in Berlijn en was een zoon van Vladimir? Lipšic (Lipschitz) en zijn vrouw Halma.
  3. ↑ Het bij de verlening van de Orde van de H. Vladimir 4e klas behorende recht op erfelijke adeldom was vastgelegd bij keizerlijke oekaze van 21 april 1785 o.s. Zijn verzoekschrift van 12/24 september 1889 tot inschrijving in de adelsregisters van het gouvernement Tver' werd gehonoreerd door de vergadering van gedeputeerden van de adel van dat gouvernement van 26 oktober/7 november 1889. Hij werd ingedeeld bij de adel van het district Korčev en ingeschreven in het derde deel van de adelsregisters van het gouvernement Tver'. Deze inschrijving werd bekrachtigd bij oekaze van het departement van Heraldiek (Russisch: 'Gerol'dija') van de Dirigende Regerings-Senaat van 16/28 februari 1890 N° 1049. De structuur van de Russische adel wordt uitgelegd in Annuaire de la Noblesse de Russe (1900), 619-629. In het derde deel werden ingeschreven: "La Noblesse Civile ou de la huitième classe". Zie ook voetnoot 5.
  4. ↑ De adelstand werd in Rusland afgeschaft na de Russische revolutie van 1917.
  5. ↑ Igor Wladimiroff, "De Russische adel" in Spiegel Historiael, maandblad voor geschiedenis en archeologie, 24 n° 2 (1989), p. 54-60.
  6. ↑ Wet van 17 juli 1936 Stbl. 1202.
  7. ↑ K.B. van 16 maart 1978 N° 36.
  8. ↑ Zie ook: Lijst van Nederlandse adellijke families (alfabetisch).
  9. ↑ Wet van 28 april 1938 Stbl. 1201. Vestigde zich uit Soerabaja in 1932 in Nederland.
  10. ↑ Wet van 20 mei 1938 Stbl. 1239A. Vestigde zich uit Soerabaja in 1931 in Nederland.
  11. ↑ Voor zijn loopbaan zie Deutsches Geschlechterbuch, 143 (1967), 390-391.

Literatuur

  • Nederland's Adelsboek, 71 (1980) p. 342-346 en 98 (2013-2014) p. 56-62.
  • Wladimiroff†, M., 'De Russische voorouders van de Nederlandse familie Wladimiroff', in: Jaarboek van het Centraal Bureau voor Genealogie 34 (1980), p. 221-230.
  • Hoppe, R.L.E. 'Wladimiroff', in: De Nederlandsche Leeuw, CIII (1986), p. 304-307.
  • Wladimiroff-Dragnewitsj, Tatjana Ivanovna (1883-1982), Autobiografie en familiegeschiedenis (2006).
  • Genealogie Wladimiroff (Nijmegen 2008/2016).
  • Iets bijzonders. Liber amicorum aangeboden aan Mischa Wladimiroff ter gelegenheid van zijn 30-jarig jubileum als advocaat. 's-Gravenhage, 2002.
  • What's in a family. Liber amicorum. Aangeboden aan mr. J.W. Wladimiroff-Nater ter gelegenheid van haar 25-jarig jubileum als advocaat. 's-Gravenhage, 2006.