(3131) Mason-Dixon
Odkrywca | Edward Bowell | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 24 stycznia 1982 | ||
Numer kolejny | 3131 | ||
Oznaczenie tymczasowe | 1982 BM1 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | pas główny | ||
Półoś wielka | 2,9224 au | ||
Mimośród | 0,0429 | ||
Peryhelium | 2,7970 au | ||
Aphelium | 3,0478 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 364 dni 19 godzin | ||
Średnia prędkość | 17,41 km/s | ||
Inklinacja | 2,41° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Okres obrotu | 19,748 h | ||
Jasność absolutna | 12,0m | ||
|
(3131) Mason-Dixon – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5,0 lat w średniej odległości 2,92 au. Odkrył ją 24 stycznia 1982 roku Edward Bowell w Anderson Mesa Station (placówce Lowell Observatory). Nazwa planetoidy pochodzi od nazwisk dwóch brytyjskich astronomów: Charlesa Masona i Jeremiaha Dixona[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 258–259. ISBN 978-3-540-29925-7.
Linki zewnętrzne
- (3131) Mason-Dixon w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (3131) Mason-Dixon w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (3131) Mason-Dixon w bazie Minor Planet Center (ang.)