82 mm moździerz 2B9 Wasilok
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | moździerz | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 82 mm | ||
Donośność | 4270 m (maksymalna) | ||
Prędkość pocz. pocisku | 272 m/s | ||
Długość | 4115 mm | ||
Szerokość | 1576 mm />3130 (z rozstawionymi ogonami) | ||
Wysokość | 1180 mm (położenie marszowe) | ||
Masa | 635 kg (marszowa) | ||
Kąt ostrzału | -1°10” do +85 (w pionie) | ||
Szybkostrzelność | 100-120 strz./min. | ||
Obsługa | 4 żołnierzy | ||
Czas przejścia w położenie bojowe | 1.5 min. | ||
|
82 mm moździerz 2B9 Wasilok – ciągniony moździerz automatyczny konstrukcji radzieckiej wraz z samochodem GAZ-66-05 wchodzi w skład zestawu 2K21[1].
Przeznaczony jest do niszczenia i obezwładniania siły żywej i środków ogniowych ogniem pośrednim i bezpośrednim. 2B9 zaliczany jest do armatomoździerzy[2]. Można strzelać z niego ogniem pojedynczym lub ciągłym[1]. Stosowana amunicja to klasyczne moździerzowe naboje odłamkowe ZWO-1 o masie 3,1 kg oraz naboje odłamkowe z dodatkowym ładunkiem dalekonośnym[1].
2B9 działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy i jest zasilany z kaset, które mają pojemność 4 nabojów. W skład wyposażenia wchodzą 24 kasety. Można z niego strzelać również w warunkach nocnych[1], co umożliwia przyrząd oświetlający Łucz-PM2M. Moździerz wyposażony jest w celownik optyczny PAM-1.
Moździerz Wasilok w 1984 został wprowadzony do uzbrojenia polskich jednostek powietrznodesantowych[2].
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 148. ISBN 83-86028-01-7.
- Praca zbiorowa pod kier. Jerzego Paszkowskiego: Technika Wojska Polskiego. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1998, s. 78. ISBN 83-11-08889-6.
- p
- d
- e