Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1953 Saint-Louis |
Pozycja | pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1975–1977 | Angoulême | 58 | (2) | 1977–1980 | Monaco | 106 | (4) | 1980–1982 | Olympique Lyon | 67 | (10) | 1982–1984 | AS Saint-Étienne | 50 | (0) | 1984–1986 | SC Bastia | 54 | (0) | 1986–1988 | AS Cannes | 52 | (1) | | W sumie: | 387 | (17) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1979–1981 | Francja | 7 | (0) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Alain Moizan (ur. 18 listopada 1953 w Saint-Louis) – francuski piłkarz i trener, grający podczas kariery na pozycji pomocnika.
Kariera klubowa
Karierę piłkarską Moizan rozpoczął w drugoligowego AS Angoulême. W 1977 przeszedł do pierwszoligowego AS Monaco. Z Monaco zdobył mistrzostwo Francji w 1977 oraz Puchar Francji w 1980. W latach 1980–1982 Moizan był zawodnikiem Olympique Lyon, a w 1982–1984 AS Saint-Étienne. Po spadku Saint-Étienne do drugiej ligi w 1984 Moizan odszedł do SEC Bastia. W 1986 został zawodnikiem drugoligowego AS Cannes. Z Cannes awansował do Division 1 w 1987. Karierę zakończył rok później. Ogółem we francuskiej ekstraklasie rozegrał 296 spotkań, w których strzelił 14 bramek.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Francji Moizan zadebiutował 5 września 1979 wygranym 3-1 meczu eliminacji Euro 80 ze Szwecją. Ostatni raz w reprezentacji wystąpił 9 września 1981 w przegranym 0-2 meczu eliminacji Mistrzostw Świata z Belgią. W latach 1979–1981 rozegrał w reprezentacji 7 meczów.
Kariera trenerska
Karierę trenerską Moizan rozpoczął jeszcze podczas kariery piłkarskiej, gdy będąc piłkarzem Bastii pełnił w niej rolę grającego-trenera. Dotychczas pracował głównie w Afryce, gdzie był m.in. selekcjonerem reprezentacji Mali i reprezentacji Mauretanii. Od 2008 pracuje na Nowej Kaledonii, gdzie trenuje klub AS Magenta, a od 2012 jest selekcjonerem reprezentacji Nowej Kaledonii. Z Magentą dwukrotnie zdobył mistrzostwo Nowej Kaledonii w 2008 i 2009. W 2012 doprowadził Nową Kaledonię do finału Pucharu Narodów Oceanii, w którym uległa Tahiti.
Bibliografia
- Profil na stronie footballdatabase.eu (ang.)
- Profil na stronie eu-football.info
Kariera szkoleniowa
- Abderhamane (1957–61)
- Fassone (1961–63)
- Nagy (1963–64)
- Strappe (1964–65)
- Nagy (1965–66)
- Jasseron (1966–69)
- Mekloufi (1969)
- Delfour & Mekloufi (1969–70)
- Delfour (1970)
- Nagy (1970)
- Vincent (1970–71)
- Cahuzac (1971–79)
- Destrumelle (1979–80)
- Redin (1980–85)
- Moizan (1985–86)
- Redin (1986)
- Gransart (1986–91)
- Exbrayat (1991–93)
- Lavagne (1993–94)
- Antonetti (1994–98)
- Kasperczak (1998)
- Fournier (1998–99)
- Pasqualetti (1999)
- Antonetti (1999–01)
- Nouzaret (2001–02)
- Gili (2002–04)
- Ciccolini (2004–05)
- Padovani & Durand (2005)
- Casoni (2005–09)
- Anziani (2009)
- Padovani (2009)
- Hadžibegić (2009–10)
- Hantz (2010–14)
- Makélélé (2014)
- Printant (2014–16)
- Ciccolini (2016–17)
- Almeida (2017)
- Ray (2017)
- Rossi (2017–19)
- Née (2019)
- Chabert (2019–21)
- Jeunechamp i Zago (2021)
- Brouard (od 2021)
|
- Elmour (1971–73)
- Hmeune (1977)
- Gutendorf (1981)
- Clarque (2002)
- De Novack (2002–04)
- Chambaron (2007–10)
- Coursimault (2010–12)
- Moizan (od 2012)
|