Alginian amonu
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
| |||||||||||
| |||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||
Numer CAS | 9005-34-9 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
PubChem | SID: 420813 | ||||||||||
|
Alginian amonu (E403) – organiczny związek chemiczny, sól amonowa kwasu alginowego. Naturalny polisacharyd stosowany jako dodatek do żywności.
Otrzymywanie
Otrzymywany z brunatnic. W produkcji alginianu amonu dominują Wielka Brytania i Stanach Zjednoczonych.
Zastosowanie
Wykorzystywany głównie w produkcji deserów, budyniów w proszku, lodów, napojów bezalkoholowych, barwników do żywności, przy produkcji niektórych kosmetyków, wody kotłowej i jogurtów. Zagęszcza produkty i stabilizuje. Jest również substancją żelującą.
Zagrożenia
Nie ma przeciwwskazań spożywania produktów zawierających E403, niekiedy duże stężenie w organizmie może powodować zaburzenie wchłaniania żelaza.
Status prawny
Oficjalnie dopuszczony przez Unię Europejską.