Almitryna

Ten artykuł należy dopracować: od 2018-08 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, Artykuł powinien być napisany stylem encyklopedycznym, nie zaś przypominać ulotkę leku; w nagłówkach nie powinno być odnośników bibliograficznych. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Almitryna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 6-{4-[bis(4-fluorofenylo)metylo]piperazyn-1-ylo}-N,N′-diprop-2-enylo-1,3,5-triazyno-2,4-diamina Inne nazwy i oznaczenia N2,N4-diallilo-6-{4-[bis(4-fluorofenylo)metylo]piperazyn-1-ylo}-1,3,5-triazyno-2,4-diamina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C26H29F2N7
Masa molowa	477,55 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	27469-53-0 106648-10-6 (mesylan) 29608-49-9 (dimesylan)
PubChem	33887
DrugBank	DB01430
SMILES C=CCNC1=NC(=NC(=N1)N2CCN(CC2)C(C3=CC=C(C=C3)F)C4=CC=C(C=C4)F)NCC=C
InChI InChI=1S/C26H29F2N7/c1-3-13-29-24-31-25(30-14-4-2)33-26(32-24)35-17-15-34(16-18-35)23(19-5-9-21(27)10-6-19)20-7-11-22(28)12-8-20/h3-12,23H,1-2,13-18H2,(H2,29,30,31,32,33) InChIKey OBDOVFRMEYHSQB-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
ATC	R07AB07
Farmakokinetyka Okres półtrwania 40–80 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 99% Metabolizm wątrobowy Wydalanie z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Almitryna (łac. almitrinum) – organiczny związek chemiczny, lek stymulujący układ oddechowy, stosowany w leczeniu przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc.

Almitryna stymuluje obwodowe chemoreceptory aorty i kłębka szyjnego^[2], w wyniku czego wzrasta SaO₂ i PaO₂, a zmniejszeniu ulega PaCO₂^[3]. Bezpośrednim skutkiem pobudzenia tych receptorów jest poprawa utlenowania krwi, która wiąże się z poprawą wentylacji pęcherzykowej oraz ze wzrostem współczynnika wentylacja-perfuzja.

W zalecanych dawkach dobowych (50 lub 100 mg) almitryna:

• nie wpływa na parametry czynnościowe płuc, tj. pojemność oddechową, współczynnik oddechowy, zużycie tlenu,
• poprawia stan chorych z hipoksemią.

Lek szybko i niemal całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając we krwi stężenie maksymalne po około 3 godzinach. Niemalże całkowicie wiąże się z białkami osocza. Almitryna metabolizowana jest w wątrobie do postaci nieaktywnych farmakologicznie metabolitów, które następnie wydalane są razem z żółcią. Po podaniu pojedynczej dawki okres półtrwania leku wynosi 40–80 godzin, a w przypadku długotrwałego leczenia wzrasta do 30 dni.

Niewydolność oddechowa połączona z hipoksemią^[7] w przebiegu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc^[8].

• nadwrażliwość na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik preparatu (w tym laktozę),
• ciężkie choroby wątroby,
• neuropatia obwodowa,
• ciąża i okres karmienia piersią.

1. Podczas stosowania almitryny istnieje ryzyko wystąpienia neuropatii obwodowej^[9]. Dlatego też należy bezwzględnie przestrzegać zalecanych dawek oraz nie stosować innych preparatów zawierających almitrynę. W przypadku nagłego spadku masy ciała lub pojawienia się objawów, takich jak mrowienie, uczucie kłucia lub parestezje, leczenie almitryną należy przerwać.
2. Ze względu na ryzyko wystąpienia neuropatii, szczególnie u chorych przyjmujących almitrynę przez dłuższy czas^[10], decyzję o kontynuacji podawania leku należy podejmować co 6 miesięcy.
3. Lek nie powinien być stosowany w leczeniu astmy. Przed podaniem almitryny należy zastosować lek rozszerzający oskrzela.
4. Almitryna wydaje się nie być wystarczająco skuteczna w niewydolności oddechowej będącej powikłaniem po przebytym zapaleniu oskrzeli. Należy w takim wypadku rozważyć hospitalizację chorego.

Brak jakichkolwiek doniesień dotyczących interakcji almitryny z innymi lekami.

Nie należy podawać choremu leczonemu almitryną innych preparatów zawierających tę substancję czynną, z uwagi na ryzyko przedawkowania.

Występują bardzo rzadko, na ogół w trakcie długotrwałego stosowania almitryny. Obserwuje się:

• zmniejszenie masy ciała,
• neuropatię obwodową,
• objawy ze strony przewodu pokarmowego (nudności, uczucie pieczenia i ciężkości w żołądku, niestrawność, zaparcia),
• zaburzenia snu (nadmierna senność lub bezsenność),
• nadmierne pobudzenie lub lęk,
• uczucie kołatania serca,
• zawroty głowy,
• świadome odczuwanie ruchów oddechowych.

Nie odnotowano żadnego przypadku przedawkowania almitryny. W razie zażycia więcej niż 100 mg almitryny wystąpić może hipokapnia i zasadowica oddechowa. Nie ma swoistego antidotum na zatrucia almitryną. Należy wdrożyć leczenie objawowe i podtrzymujące pracę układu sercowo-naczyniowego oraz często wykonywać gazometrię.

• Armanor (Servier)

14 czerwca 2013 Główny Inspektor Farmaceutyczny wydał decyzję o wycofaniu almitryny z obrotu farmaceutycznego. Przeprowadzona analiza nie wykazała, aby korzyści wynikające ze stosowania doustnie almitryny przeważały nad ryzykiem^[11].

• Jan KazimierzJ.K. Podlewski Jan KazimierzJ.K., AlicjaA. Chwalibogowska-Podlewska AlicjaA., RobertR. Adamowicz RobertR., Leki współczesnej terapii, Warszawa: Split Trading, 2005, ISBN 83-85632-82-4 . Brak numerów stron w książce