Andrzej Zajączkowski
 | Ten artykuł dotyczy polskiego socjologa. Zobacz też: Andrzej Zajączkowski – polski filmowiec. |
| Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 16 grudnia 1994 |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: antropologia kulturowa, socjologia krajów rozwijających się | |
| Profesura | 1978[1] |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Warszawski |
Andrzej Zajączkowski (ur. 27 maja 1922 w Lublinie, zm. 16 grudnia 1994 w Warszawie[2]) – polski socjolog, antropolog kulturowy, historyk kultury, afrykanista. Od 1978 profesor Polskiej Akademii Nauk i Uniwersytetu Warszawskiego, od 1981 kierownik Zakładu Krajów Pozaeuropejskich PAN. Specjalizował się w socjologii historycznej i socjologii krajów rozwijających się. Przewodniczył komitetowi redakcyjnemu rocznika „Acta Asiatica Varsoviensia”, w latach 1984–1994 był redaktorem naczelnym rocznika „Hemispheres. Studies on Cultures and Societies”[3]. Wykładał na uczelniach w Ghanie i Ugandzie.
Dzieła (wybór)
- Główne elementy kultury szlacheckiej w Polsce. Ideologia a struktury społeczne (1961)
- Pierwotne religie czarnej Afryki (1965)
- Niepodległość Konga a kolonializm belgijski (1968)
- Muntu dzisiaj studium afrykanistyczne (1970)
- Szlachta polska. Kultura i struktura (1993)
- Rzecz o socjologii: lektura pierwsza (1993)
- Elity urodzenia: szkic (1993)
Przypisy
Bibliografia
- Nekrolog w: „Ex Oriente Lux. Acta Asiatica Varsoviensia”, no. 9, Polska Akademia Nauk. Zakład Krajów Pozaeuropejskich, Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 1995, s. 5.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3999924
Identyfikatory zewnętrzne:
- identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska” (przestarzały): 47609
