Anna Retmaniak

Anna Warzecha-Retmaniak^[1] (ur. 1 stycznia 1928, zm. 7 lipca 2019^[2]) – polska reportażystka i dziennikarka radiowa, autorka audycji kulturalnych. Honorowa członkini ZASP^[3].

Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, zdobyła tytuł magistra po obronie pracy dyplomowej pt. „Źródła informacji prasowej w latach 1853–1863”^[4].

Karierę zawodową rozpoczęła w trakcie studiów, dołączając do zespołu przygotowującego audycję Muzyka i aktualności w Programie I Polskiego Radia^[5]. Następnie pracowała w radiowej redakcji Warszawskiej Fali^[6], w której zajmowała się głównie tematyką społeczną i wydarzeniami z życia stolicy^[7]. Później współtworzyła magazyn Z kraju i ze świata, w którym również podejmowała problematykę społeczną^[7]. W 1960 dołączyła do Naczelnej Redakcji Literackiej Polskiego Radia^[7], w której przygotowywała audycje Z teatralnego afisza i Pięć minut o teatrze^[8]. Na początku lat 60. rozpoczęła prowadzenie autorskiej audycji Konfrontacje — czyli dyskusje o literaturze i sztuce^[9]. Od 1968 przez kolejne ponad 40 lat prowadziła autorską audycję Portret słowem malowany, w której przedstawiała wybitne postaci polskiego teatru i filmu^[9]. Stworzyła także audycje: Gdy zgasną światła rampy^[9], Zderzenia, Moje noce^[10], Scena i ekran i Spoza widowni^[11].

W 1972 została laureatką nagrody Złoty Mikrofon^[7] za „wytrwałą działalność w zakresie informacji kulturalnej oraz za cykle audycji »Konfrontacje« i »Portret słowem malowany«”. W 1984 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi, w 1988 – Nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość oraz działalność radiową i telewizyjną, a w 2005 – Nagrodą im. Witolda Hulewicza dla najlepszego dziennikarza radiowego^[7]. W 2011 została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[1]. W 2013 została laureatką Honorowego Wielkiego Splendora za „a całokształt dorobku w dziedzinie twórczości radiowej”^[12].

Wielokrotnie zasiadała w jury Ogólnopolskiego Festiwalu Komedia Talia w Tarnowie^[13]. Napisała dwie książki autobiograficzne: „Zapomniany smak tryskawek” (1994) i „Portret słowem malowany” (2013)^[7]. 9 grudnia 2013 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Władysława Szpilmana w Warszawie odbył się benefis 60-lecia kariery zawodowej Anny Retmaniak^[7].

Została pochowana 15 lipca 2019 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[2].

Z mężem, Tadeuszem, miała syna, Tomasza^[14].

• Anna Retmaniak: Portret słowem malowany. Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2013. ISBN 978-83-7839-559-1.