Bartolomé Mitre
Data i miejsce urodzenia | 26 czerwca 1821 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 19 stycznia 1906 | ||
Prezydent Argentyny | |||
Okres | od 12 października 1862 | ||
Poprzednik | Juan Esteban Pedernera | ||
Następca | Domingo Faustino Sarmiento | ||
| |||
|
Bartolomé Mitre Martínez (ur. 26 czerwca 1821 w Buenos Aires, zm. 19 stycznia 1906 tamże) – argentyński polityk, wojskowy i pisarz. Prezydent Argentyny w latach 1862–1868.
Jego rodzina miała greckie korzenie. Był liberałem, przeciwnikiem dyktatora Juana Manuela de Rosasa, który formalnie był gubernatorem prowincji Buenos Aires. Wyemigrował do Urugwaju, gdzie był dziennikarzem i żołnierzem – w 1846 Fructuoso Rivera nadał mu stopień oficerski urugwajskiej armii. Mieszkał również w Boliwii, Chile i Peru.
Do Argentyny powrócił w 1852, po klęsce Rosasa w bitwie pod Caseros. W następnym roku przyjęto konstytucję, w myśl której Argentyna stawała się federacją. Spowodowało to sprzeciw Buenos Aires, na czele buntu stanął Mitre. Do zjednoczenia kraju doszło na początku lat 60., zadecydowały o tym dwie bitwy między siłami federalnymi dowodzonymi przez de Urquizę a wojskami prowincji Buenos Aires: pod Cepedą (1859) i Pavón (1861). Prowincja Buenos Aires została włączona do republiki (i wkrótce, jako najbogatsze terytorium kraju, ją zdominowała), w październiku 1862 Mitre został wybrany prezydentem.
W czasie wojny paragwajskiej był początkowo głównodowodzącym sił trójprzymierza (Argentyna, Brazylia, Urugwaj), mimo iż główny ciężar prowadzenia walk spoczywał na wojskach brazylijskich. Wojna zakończyła się w 1870, dwa lata po tym jak Mitre na stanowisku zastąpił Domingo Faustino Sarmiento, a Argentyna zyskała część spornego terytorium.
W późniejszych latach zajmował się głównie pisaniem. Był autorem prac historycznych (opublikował prace o Manuelu Belgrano – 1887 i José de San Martínie – 1890[1]), poetą oraz tłumaczem. Przetłumaczył między innymi Boską komedią Dantego. 4 stycznia 1870 założył La Nación, istniejący do dziś dziennik. W 1890, w obliczu kryzysu spowodowanego rządami Miguela Ángela Juáreza Celmana, znalazł się wśród założycieli partii Unión Cívica. W następnym roku ugrupowanie się podzieliło na Unión Cívica Nacional z Mitre jako liderem i na istniejącą do dziś Unión Cívica Radical.
Zobacz też
- generał Teofil Iwanowski – podwładny Mitre z okresu walk pod Pavon
- Historia Argentyny
Przypisy
- ↑ www.cervantesvirtual.com
Bibliografia
- J. Wojtczak Wojna paragwajska 1864-1870 Bellona Warszawa 2011
- p
- d
- e
Zjednoczone Prowincje Rio de La Plata (1810–1831) |
|
---|---|
Konfederacja Argentyńska (1831–1861) |
|
Republika Argentyńska (od 1861) |
|
- ISNI: 0000000116685858
- VIAF: 71432318
- LCCN: n80165241
- GND: 118784285
- BnF: 121737074
- SUDOC: 030289491
- SBN: RAVV072576
- NLA: 36556360
- BNE: XX1725412
- NTA: 071949461
- BIBSYS: 99048847
- CiNii: DA14182008
- Open Library: OL4476815A
- PLWABN: 9810665472705606
- NUKAT: n2005011935
- J9U: 987007270931505171
- PTBNP: 185324
- CANTIC: a11211398
- LNB: 000193313
- BNA: 000027355
- ΕΒΕ: 239681
- BLBNB: 000564022
- PWN: 3942151
- Britannica: biography/Bartolome-Mitre
- Treccani: bartolome-mitre
- Universalis: bartolome-mitre
- БРЭ: 2218092
- VLE: bartolome-mitre
- Catalana: 0042954
- DSDE: Bartolomé_Mitre
- Hrvatska enciklopedija: 41262