Capitellidae

Capitellidae
Grube, 1862
Ilustracja
Capitella capitata
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

pierścienice

Gromada

wieloszczety

Podgromada

osiadki

Infragromada

Scolecida

Rząd

Capitellida

Rodzina

Capitellidae

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Heteromastus filiformis
Notomastus latericeus
Przedstawiciel rodzaju Barantolla
Nieoznaczony przedstawiciel rodziny

Capitellidae – rodzina wieloszczetów z podgromady osiadków i infragromady Scolecida. Obejmuje około 190 opisanych gatunków. Zamieszkują wody słone, gdzie bytują na różnych podłożach, zwykle drążąc w nich korytarze lub budując rurki. Wyglądem przypominają dżdżownice. Ciało podzielone mają na stożkowate prostomium, krótki tułów i długi odwłok, zwieńczony pygidium.

Morfologia

Zwierzęta te często wyglądem bardziej przypominają dżdżownice niż typowe wieloszczety[1][2]. Ciało mają stosunkowo długie[1], walcowate[1][2][3], zwykle smukłe[2][3]. Ubarwienie zazwyczaj waha się od rudoróżowego przez czerwone po brązowe[1][2]. Naskórek może być mocno pomarszczony[3].

Prostomium jest krótkie[2], stożkowate[4][3] i ścięte[2], pozbawione zarówno głaszczków, jak i czułków[2][3]. Perystom jest zredukowany, ograniczony do warg, pozbawiony wąsów przyustnych (cirrusów okołogębowych)[3]. Mogąca się wywracać gardziel (ryjek) jest woreczkowata[1], nieuzbrojona[3] i zaopatrzona w brodawki (papille)[1].

Ciało budować może nawet ponad setka segmentów[1]. Segmentacja jest heteronomiczna[4] – wyróżnia się krótszy tułów i dłuższy odwłok[1][2]. Segmenty tułowia podzielone są wtórnie na dwa lub trzy podpierścienie[4][3]. Jeden lub dwa początkowe segmenty ciała pozbawione są zupełnie szczecinek. Przednia część ciała zwykle jest mocno areolowana[2]. Parapodia są dwugałęziste[2][3], silnie zredukowane[1], pozbawione acikul[3]. Szczecinki na parapodiach tułowia zwykle mają postać kapilarną. Parapodia segmentów odwłokowych mają gałąź grzbietową (notopodium) i brzuszną (neuropodium) rozwiniętą w formę brodawkowatą (tori). Szczecinki na notopodiach i neuropodiach odwłoka mają postać dzióbkowatych haczyków (uncini) z kapturkami[2][3]. U części gatunków samce mają na ósmym i dziewiątym segmencie grube szczeciny płciowe[1]. Nie występują w tej rodzinie szczecinki złożone[2] ani właściwe skrzela[3].

Pygidium może być wyposażone w różną liczbę wąsów odbytowych (cirrusów analnych) lub być ich całkiem pozbawione[3].

Biologia i ekologia

Capitellidae to kosmopolityczne zwierzęta morskie zasiedlające strefę denną i wchodzące w skład bentosu[3][1]. Spotykane są na różnych głębokościach, od strefy pływów po abysal[1]. Najczęściej wybierają podłoże piaszczyste lub muliste[5], ale występują w szerokim spektrum środowisk[1][6]. Większość drąży w rozmaitych osadach dennych wyściełane śluzem korytarze do głębokości 15 cm. Niektóre żyją w rurkach budowanych z cząstek podłoża. Niewiele jest gatunków wolno żyjących[1]. Niektóre gatunki wyspecjalizowały się w drążeniu korytarzy w muszlach mięczaków, złożach jaj dziesięciornic czy kościach waleni[6]. Liczne gatunki wykazują wytrzymałość na duże deficyty tlenowe i kolonizować potrafią strefy martwych wód, powstałe np. wskutek wycieków ropy[1].

Przedstawiciele rodziny są nieselektywnymi detrytusożercami. Cząstki materii organicznej pobierają wraz z podłożem za pomocą workowatego ryjka[1][6].

U Capitellidae występuje najczęściej zapłodnienie zewnętrzne. Gamety wyprowadzane są odrębnymi od nefrydiów gonoduktami, co jest rzadkością wśród wieloszczetów. W rodzinie tej występuje obojnactwo[1]. U larw niektórych gatunków obserwuje się formę polimorfizmu zwaną poecilogonią, bardzo rzadko spotykaną w całym podkrólestwie tkankowców[6].

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został w 1862 roku Adolpha Eduarda Grubego[7]. W 1887 roku obszerną monografię poświęcił mu Hugo Eisig[8]. Zaliczany jest do pod- lub infragromady Scolecida[1][9]. W systemie Kristiana Fauchalda z 1977 roku umieszczany był w rzędzie Capitellida wraz z Arenicolidae i Maldanidae. W późniejszych systemach każda z tych rodzin bywała umieszczana we własnym, monotypowym rzędzie (odpowiednio: Capitellida, Arenicolida i Maldanida)[4]. W systemach współczesnych często zupełnie rezygnuje się z wyróżniania rzędów w obrębie Scolecida[1][10], a World Polychaeta database listuje Capitellida jako nomen dubium[10]. Molekularne analizy filogenetyczne z XXI wieku powszechnie rozpoznają szczetnice jako grupę siostrzaną Capitellidae[11][12][6][13]. Ich wyniki doprowadziły najpierw do sklasyfikowania szczetnic jako podgromady wieloszczetów[14], a w 2020 roku do obniżenia im rangi do rodziny siostrzanej dla Capitellidae[13].

Do rodziny tej zalicza się około 190 opisanych gatunków[6], zgrupowanych w 42 rodzajach[9]:

  • Abyssocapitella Buzhinskaja & Smirnov, 2000
  • Amastigos Piltz, 1977
  • Anotomastus Hartman, 1947
  • Baldia Garwood & Bamber, 1988
  • Barantolla Southern, 1921
  • Capitella Blainville, 1828
  • Capitellethus Chamberlin, 1919
  • Capitobranchus Day, 1962
  • Dasybranchethus Monro, 1931
  • Dasybranchus Grube, 1850
  • Decamastus Hartman, 1963
  • Dodecamastus Blake, 2000
  • Eunotomastus McIntosh, 1885
  • Heteromastus Eisig, 1887
  • Leiocapitella Hartman, 1947
  • Leiocapitellides Hartmann-Schröder, 1960
  • Leiochrides Augener, 1914
  • Leiochrus Ehlers, 1908
  • Lombricus Vérany, 1846
  • Lumbricomastus Thomassin, 1970
  • Mastobranchus Eisig, 1887
  • Mediomastus Hartman, 1944
  • Neoheteromastus Hartman, 1960
  • Neomediomastus Hartman, 1969
  • Neonotomastus Fauchald, 1972
  • Neopseudocapitella Rullier & Amoureux, 1979
  • Nonatus Amaral, 1980
  • Notodasus Fauchald, 1972
  • Notomastus M. Sars, 1851
  • Octocapitella Brown, 1987
  • Paracapitella Kirkegaard, 1983
  • Parheteromastides Hartmann-Schröder, 1962
  • Parheteromastus Monro, 1937
  • Peresiella Harmelin, 1968
  • Polymastigos Green, 2002
  • Promastobranchus Gallardo, 1968
  • Pseudocapitella Fauvel, 1913
  • Pseudoleiocapitella Harmelin, 1964
  • Pseudonotomastus Warren & Parker, 1994
  • Rashgua Wesenberg-Lund, 1949
  • Scyphoproctus Gravier, 1904
  • Undecimastus Amoureux, 1983

Capitellidae tak w morfologicznych analizach kladystycznych[15], jak i molekularnych analizach filogenetycznych, niemal zawsze rozpoznawane są jako takson monofiletyczny[11][16][12][17][6]. Problematyczny pozostaje jednak ich podział[6]. Taksonomia tej rodziny prawie w całości bazuje na chetotaksji, tj. rozmieszczeniu i budowie szczecinek[5][6], a w przypadku podziału na rodzaje dodatkowo na liczbie segmentów tułowiowych, kształcie głowy i pygidium oraz obecności lub braku skrzeli. Cechy te w wielu przypadkach nie odzwierciedlają filogenezy, a badania molekularne potwierdziły brak monofiletyzmu co najmniej w przypadku rodzajów Barantolla, Heteromastus i Notomastus[6].

Zastosowanie

Niektóre gatunki z rodzaju Capitella wykorzystywane są jako bioindykatory zanieczyszczeń i degradacji środowiska[1][6]. Znajdują też zastosowanie w bioremediacji[6]. Capitella teleta jest organizmem modelowym wykorzystywanym w ewolucyjnej biologii rozwoju, a jego genom został w całości zsekwencjonowany[6].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Jacek Siciński: Typ: pierścienice – Annelida. W: Czesław Błaszak: Zoologia. Tom 1. Bezkręgowce. Wtórojamowce bez stawonogów. Część 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, s. 601-684. ISBN 978-83-01-17336-4.
  2. a b c d e f g h i j k l Kristian Fauchald: The Polychaete Worms. Definitions and Keys to the Orders, Families and Genera. Natural History Museum of Los Angeles County, The Allan Hancook Fundation (University of Southern California), 1977.
  3. a b c d e f g h i j k l m n Capitellids (Family Capitellidae), [w:] M.J. DeM.J.D. Kluijver M.J. DeM.J.D., S.S.S.S. Ingalsuo S.S.S.S., R.H. DeR.H.D. Bruyne R.H. DeR.H.D., Macrobenthos of the North Sea. Polychaeta, Amsterdam, The Netherlands: Expert Center for Taxonomic Identification (ETI), ISBN 3-540-14706-3 .
  4. a b c d Czesław Jura: Bezkręgowce: podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
  5. a b María Elena García-Garza, Jesús Angel De León-González. Review of the Capitellidae (Annelida, Polychaeta) from the Eastern Tropical Pacific region, with notes on selected species. „ZooKeys”. 151 (151), s. 17-52, 2011. DOI: 10.3897/zookeys.151.1964. 
  6. a b c d e f g h i j k l m Shinri Tomioka, Keiichi Kakui, Hiroshi Kajihara. Molecular Phylogeny of the Family Capitellidae (Annelida). „Zoological Science”. 35 (5), s. 436-445, 2018. DOI: 10.2108/zs180009. 
  7. A.E. Grube. Noch ein Wort über die Capitellen und ihre Stelle im Systeme der Anneliden. „Archiv für Naturgeschichte, Berlin”. 28 (1), s. 366-378, 1862. 
  8. Hugo Eisig. Monographie der Capitelliden des Golfes von Neapel und der angrenzenden Meeres-abschnitte: nebst Untersuchungen zur vergleichenden Anatomie und Physiologie. „Fauna Flora Golfes Neapel Angrenzenden Meeres-Abschnitte”. 16, s. 1–906, 1887. 
  9. a b G. Read, K. Fauchald: Capitellidae Grube, 1862. [w:] World Polychaeta database (World Register of Marine Species) [on-line]. [dostęp 2021-11-17].
  10. a b G. Read, K. Fauchald: Scolecida. [w:] World Polychaeta database (World Register of Marine Species) [on-line]. [dostęp 2021-11-17].
  11. a b C. Bleidorn, L. Vogt, T.Bartolomaeus. New insights into polychaete 841 phylogeny (Annelida) inferred from 18S rDNA sequences. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 29 (842), s. 279–288, 2003. 
  12. a b Torsten H. Struck, Nancy Schult, Tiffany Kusen, Emily Hickman, Christoph Bleidorn, Damhnait McHugh, Kenneth M. Halanych. Annelid phylogeny and the status of Sipuncula and Echiura. „BMC Evolutionary Biology”. 7 (57), s. 1-11, 2007. DOI: 10.1186/1471-2148-7-57. 
  13. a b Ryutaro Goto, James Monnington, Marija Sciberras, Isao Hirabayashi, Greg W. Rouse. Phylogeny of Echiura updated, with a revised taxonomy to reflect their placement in Annelida as sister group to Capitellidae. „Invertebrate Systematics”. 34 (1), s. 101-111, 2020. DOI: 10.1071/is19020. 
  14. Ryutaro Goto. A comprehensive molecular phylogeny of spoon worms (Echiura, Annelida): Implications for morphological evolution, the origin of dwarf males, and habitat shifts. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 99, s. 247–260, 2016. DOI: 10.1016/j.ympev.2016.03.003. 
  15. G.W. Rouse, K. Fauchald. Cladistics and polychaetes. „Zoologica Scripta”. 26, s. 139–204, 1997. 
  16. V. Rousset, F. Pleijel, G.W. Rouse, C. Erséus, M.E. Siddall. A molecular phylogeny of annelids. „Cladistics”. 23, s. 41–63, 2007. 
  17. Ryutaro Goto, Tomoko Okamoto, Hiroshi Ishikawa, Yoichi Hamamura, Makoto Kato. Molecular phylogeny of echiuran worms (Phylum: Annelida) reveals evolutionary pattern of feeding mode and sexual dimorphism. „PLOS ONE”. 8 (e56809), 2013. DOI: 10.1371/journal.pone.0056809. 
  • p
  • d
  • e
Rzędy i rodziny wieloszczetów
Echiuroidea
Bonellida
  • Bonelliidae
  • Ikedidae
Echiurida
  • Echiuridae
  • Thalassematidae
  • Urechidae
błędki (wieloszczety wędrujące)
Amphinomida
  • Amphinomidae
  • Euphrosinidae
Eunicida
  • †Atraktoprionidae
  • †Conjungaspidae
  • Dorvilleidae
  • Eunicidae
  • Hartmaniellidae
  • Lumbrineridae
  • Oenonidae
  • Onuphidae
  • †Tretoprionidae
Phyllodocida
Aphroditiformia
  • Acoetidae
  • Aphroditidae
  • Eulepethidae
  • Iphionidae
  • Polynoidae
  • Sigalionidae
Glyceriformia
  • Glyceridae
  • Goniadidae
  • Lacydoniidae
  • Paralacydoniidae
Nereidiformia
  • Antonbruunidae
  • Chrysopetalidae
  • Hesionidae
  • Microphthalmidae
  • Nereididae
  • Pilargidae
  • Syllidae
Phyllodociformia
  • Lopadorrhynchidae
  • Phyllodocidae
  • Pontodoridae
incertae sedis
Canalipalpata
Sabellida
Spionida
  • Apistobranchidae
  • Longosomatidae
  • Poecilochaetidae
  • Spionidae
  • Trochochaetidae
  • Uncispionidae
Terebellida
Cirratuliformia
  • Acrocirridae
  • Cirratulidae
  • Ctenodrilidae
  • Fauveliopsidae
  • Flabelligeridae
  • Sternaspidae
Terebelliformia
  • Alvinellidae
  • Ampharetidae
  • Melinnidae
  • Pectinariidae
  • Terebellidae
  • Trichobranchidae
incertae sedis
  • Sabellariidae
Scolecida
incertae sedis
  • Chaetopteridae
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 153
  • GBIF: 5752
  • identyfikator iNaturalist: 208371
  • ITIS: 67413
  • NCBI: 51292
  • identyfikator taksonu Fossilworks: 354936
  • CoL: 84JYH