Claudio Magris
Claudio Magris (2009) | |||
Data i miejsce urodzenia | 10 kwietnia 1939 | ||
---|---|---|---|
Narodowość | włoska | ||
Język | |||
Alma Mater | |||
Dziedzina sztuki | opowiadanie, esej, felieton | ||
Ważne dzieła | |||
| |||
Odznaczenia | |||
|
Claudio Magris (ur. 10 kwietnia 1939 w Trieście) – włoski pisarz, eseista, felietonista, tłumacz i germanista.
Życiorys
Od 1978 jest profesorem współczesnej literatury niemieckiej na uniwersytecie w Trieście. Publikuje na łamach wielu czasopism włoskich i europejskich, regularnie pisuje do "Corriere della Sera". Został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami, w tym Nagrodą Herdera, Nagrodą Erazma w 2001 i Nagrodą Vilenica.
Jego proza umyka wszelkim próbom kategoryzacji. Magris w swoich utworach swobodnie miesza stylistykę prac naukowych z klasyczną gawędą. Interesuje go szczególnie Europa Środkowa (Mitteleuropa), region, w którym mieszają się kulturowe wpływy austriackie (habsburskie) ze śródziemnomorskimi. Region, w którym przebiega granica między różnymi kulturami, co dobitnie obrazują skomplikowane dzieje Triestu, rodzinnego miasta pisarza (Mikrokosmosy).
W 2009 został laureatem Nagrody Pokojowej Księgarzy Niemieckich, przyznawanej na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie nad Menem.
Na język polski jego książki przekładają: Joanna Ugniewska i Anna Osmólska-Mętrak. Jest stałym współpracownikiem polskiego kwartalnika "Zeszyty Literackie", gdzie regularnie ukazują się jego szkice. W 2010 r. nakładem PIW-u ukazała się książka "Głosy. Monologi" będąca pierwszym wydaniem zebranych opowiadań Magrisa.
Polskie przekłady
- Dunaj (Danubio, 1986)
- Inne morze (Altro mare, 1991)
- Mikrokosmosy (Microcosmi, 1997)
- Na oślep (Alla cieca, 2006)
- Podróż bez końca (L'infinito viaggiare, 2009)
- Domysły na temat pewnej szabli (Illazioni su una sciabola, 2009)
- Alfabety (Alfabeti, 2012)
- Postępowanie umorzone (Non luogo a procedere, 2015)
- Daleko, ale od czego? Joseph Roth i tradycja żydów wschodnioeuropejskich (Lontano da dove. Joseph Roth e la tradizione ebraico-orientale, 2015)
Odznaczenia
- 1999 – Oficer Orderu Sztuki i Literatury[1]
- 2001 – Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej[1]
- 2004 – Komandor Orderu Sztuki i Literatury[1]
- 2012 – Austriacka Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę[1]
- 2012 – Wielki Krzyż Zasługi za Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[1]
- 2014 – Order Pour le Mérite[1]
- 2015 – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą za Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[2]
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Claudio Magris w "Zeszytach Literackich"
- Claudio Magris w Lubimy Czytać
- p
- d
- e
1950–1959 |
|
---|---|
1960–1969 |
|
1970–1979 |
|
1980–1989 |
|
1990–1999 |
|
2000–2009 |
|
2010–2019 |
|
2020–2029 |
|
- ISNI: 0000000121356215
- VIAF: 61560757
- LCCN: n79043236
- GND: 119130513
- NDL: 00470899
- LIBRIS: 1zcfhmkk5dhxsmm
- BnF: 12027403p
- SUDOC: 028439007
- SBN: CFIV037876
- NLA: 35787922
- NKC: jn20000401705
- DBNL: magr002
- BNE: XX930341
- NTA: 073606510
- BIBSYS: 90165301
- CiNii: DA03482407
- Open Library: OL70765A
- PLWABN: 9810541542805606
- NUKAT: n99028431
- J9U: 987007264830405171
- PTBNP: 61135
- CANTIC: a10117167
- LNB: 000012004
- NSK: 000018385
- CONOR: 5686627
- BNC: 000205043
- ΕΒΕ: 135781
- BLBNB: 000252410
- KRNLK: KAC200801522
- LIH: LNB:BIZL;=BN
- PWN: 3936164
- Britannica: biography/Claudio-Magris
- Treccani: claudio-magris
- Universalis: claudio-magris
- NE.se: claudio-magris
- SNL: Claudio_Magris
- Catalana: 0246681
- DSDE: Claudio_Magris
- Hrvatska enciklopedija: 38083