|
Data i miejsce urodzenia | 7 listopada 1998 Stams |
Klub | Nordic Team Absam |
Debiut w PŚ | 4 stycznia 2018 w Innsbrucku (29. miejsce) |
Pierwsze punkty w PŚ | 4 stycznia 2018 w Innsbrucku (29. miejsce) |
Rekord życiowy | 206,5 m na Letalnicy w Planicy (30 marca 2023)[1] |
Dorobek medalowy |
|
Inne nagrody |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Strona internetowa |
Clemens Leitner (ur. 7 listopada 1998 w Stams[2]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu Nordic Team Absam. Medalista mistrzostw świata juniorów (2017 i 2018), zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2015) oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016). Zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2019/2020.
Jego starszy brat, Felix, jest biathlonistą[3].
Przebieg kariery
Wystąpił na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015. Zajął tam 23. miejsce indywidualnie, 5. miejsce w konkursie drużyn mieszanych, a w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył brązowy medal[4]. W lipcu 2015 w Villach zadebiutował w cyklu FIS Cup, dwukrotnie zajmując 13. pozycję, a w styczniu 2016 w swoim pierwszym starcie w Pucharze Kontynentalnym zajął 22. miejsce. Następnie wystartował w zawodach skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016, kończąc je na 9. pozycji indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobywając brązowy medal[5].
W październiku 2016 debiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 41. miejsce w konkursie w Hinzenbach. 5 stycznia 2017 wystąpił w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Bischofshofen, nie uzyskując awansu do konkursu głównego. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 był 19. indywidualnie, a w zawodach drużynowych zdobył brązowy medal[6].
4 stycznia 2018 w Innsbrucku zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, równocześnie zdobywając pierwsze punkty dzięki zajęciu 29. miejsca. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018, zdobywając brązowy medal w konkursie indywidualnym, srebrny w drużynie męskiej i brązowy w drużynie mieszanej[7].
W sezonie 2018/2019 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, w styczniu 2019 w Bischofshofen. W Pucharze Świata w czterech startach nie zdobył punktów[8].
W sierpniu 2019 zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix, zajmując 16. miejsce w konkursie w Zakopanem, a we wrześniu 2019 zajął 3. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer. W zimowej części sezonu 2019/2020 raz zdobył punkty Pucharu Świata – był 25. w konkursie 68. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen. Z kolei w Pucharze Kontynentalnym 2019/2020 pięciokrotnie zajął pierwsze miejsce, dwukrotnie drugie i raz trzecie[9]. Odniósł zwycięstwo w całym cyklu, z 1085 punktami o 154 wyprzedzając swojego rodaka Clemensa Aignera[10].
W ramach Pucharu Świata 2020/2021 trzykrotnie zdobył punkty. Najwyżej sklasyfikowany był na 19. miejscu, w listopadowych zawodach w Ruce. W Pucharze Kontynentalnym 2020/2021 raz stanął na podium – w grudniu 2020, również w Ruce, zajął 3. miejsce[11]. Wobec serii zakażeń wirusem SARS-CoV-2 w kadrze austriackiej został powołany na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2020[12], ale ostatecznie nie wystąpił w żadnym konkursie[11].
W sezonie 2021/2022 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 8. pozycji latem i na 10. w zimowej części sezonu[13].
Występował w Pucharze Świata 2022/2023 w zawodach rozgrywanych od końca grudnia do końca stycznia. W okresie tym sześciokrotnie zdobył punkty cyklu, a najwyżej sklasyfikowany był na 12. miejscu, w konkursie 71. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. W pozostałej części sezonu zimowego 2022/2023 startował w Pucharze Kontynentalnym, w którym to cyklu trzykrotnie zwyciężył i raz zajął 3. pozycję[14].
Otwierający Letnie Grand Prix 2023 lipcowy konkurs w Courchevel ukończył na 10. miejscu. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2023 trzykrotnie stawał na podium, w tym raz zwyciężył[15]. Cały cykl ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[10]. W zimowej części sezonu w Pucharze Kontynentalnym 2023/2024 również trzy razy stanął na podium, raz zajmując 1. lokatę[15].
Indywidualnie
Drużynowo
Starty C. Leitnera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
33. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 88,0 m | – | 102,4 pkt | 146,6 pkt | David Siegel |
19. | 1 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | indywid. | 89,0 m | 91,5 m | 236,6 pkt | 26,6 pkt | Viktor Polášek |
3. | 3 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | druż.[a] | 86,0 m | 85,5 m | 870,8 pkt (203,7 pkt) | 61,5 pkt | Słowenia |
3. | 1 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | indywid. | 100,0 m | 96,5 m | 267,1 pkt | 24,3 pkt | Marius Lindvik |
2. | 3 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż.[b] | 97,5 m | 101,5 m | 1063,7 pkt (270,5 pkt) | 4,8 pkt | Niemcy |
3. | 4 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[c] | 97,5 m | 103,0 m | 775,8 pkt (232,0 pkt) | 93,5 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty C. Leitnera na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
9. | 16 lutego | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | indywid. | 94,5 m | 83,0 m | 217,7 pkt | 45,1 pkt | Bor Pavlovčič |
3. | 18 lutego | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[d] | 99,0 m | 91,5 m | 666,7 pkt (238,0 pkt) | 42,8 pkt | Słowenia |
6. | 19 lutego | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | sztaf. miesz.[f][e] | 98,0 m | 351,5 pkt (128,4 pkt) | +54,9 s | Rosja |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty C. Leitnera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
23. | 27 stycznia | 2015 | Tschagguns | Montafoner Schanzenzentrum | K-97 | HS-108 | indywid. | 90,5 m | 99,0 m | 211,8 pkt | 59,5 pkt | Niko Kytösaho |
3. | 29 stycznia | 2015 | Tschagguns | Montafoner Schanzenzentrum | K-97 | HS-108 | druż.[g] | 100,0 m | 99,5 m | 953,8 pkt (255,9 pkt) | 76,6 pkt | Słowenia |
5. | 30 stycznia | 2015 | Tschagguns | Montafoner Schanzenzentrum | K-60 | HS-66 | druż. miesz.[h] | 61,0 m | 63,5 m | 819,3 pkt (233,8 pkt) | 61,3 pkt | Niemcy |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce[10] |
2023 | 67. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 11 stycznia | 2020 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 135,5 m | 287,6 pkt |
2. | 25 stycznia | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 134,5 m | 137,0 m | 220,8 pkt |
3. | 29 lutego | 2020 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 135,5 m | 134,5 m | 278,6 pkt |
4. | 7 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 123,0 m | 131,0 m | 270,6 pkt |
5. | 8 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 125,5 m | 127,5 m | 264,0 pkt |
6. | 12 marca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 144,5 m | 281,6 pkt |
7. | 18 marca | 2023 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 120,0 m | 130,5 m | 255,8 pkt |
8. | 19 marca | 2023 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 130,0 m | 135,5 m | 278,0 pkt |
9. | 16 grudnia | 2023 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 141,0 m | 140,0 m | 286,7 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 14 grudnia | 2019 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 136,5 m | 132,0 m | 276,6 pkt | 3. | 17,1 pkt | Keiichi Satō |
2. | 15 grudnia | 2019 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 136,5 m | 135,0 m | 280,3 pkt | 2. | 13,4 pkt | Taku Takeuchi |
3. | 11 stycznia | 2020 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 133,0 m | 135,5 m | 287,6 pkt | 1. | – |
4. | 12 stycznia | 2020 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 139,5 m | 136,5 m | 262,2 pkt | 2. | 4,5 pkt | Clemens Aigner |
5. | 25 stycznia | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 134,5 m | 137,0 m | 220,8 pkt | 1. | – |
6. | 29 lutego | 2020 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 135,5 m | 134,5 m | 278,6 pkt | 1. | – |
7. | 7 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 123,0 m | 131,0 m | 270,6 pkt | 1. | – |
8. | 8 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 125,5 m | 127,5 m | 264,0 pkt | 1. | – |
9. | 19 grudnia | 2020 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 136,5 m | 134,0 m | 286,0 pkt | 3. | 3,0 pkt | Stefan Rainer |
10. | 10 grudnia | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-105 | HS-117 | 115,5 m | 117,0 m | 287,9 pkt | 3. | 9,5 pkt | Sondre Ringen |
11. | 12 marca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 144,5 m | 281,6 pkt | 1. | – |
12. | 18 marca | 2023 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 120,0 m | 130,5 m | 255,8 pkt | 1. | – |
13. | 19 marca | 2023 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 130,0 m | 135,5 m | 278,0 pkt | 1. | – |
14. | 10 grudnia | 2023 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,5 m | 131,5 m | 266,4 pkt | 2. | 2,5 pkt | Clemens Aigner |
15. | 16 grudnia | 2023 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 141,0 m | 140,0 m | 286,7 pkt | 1. | – |
16. | 13 stycznia | 2024 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-128 | 120,0 m | 119,0 m | 254,0 pkt | 3. | 14,8 pkt | Robin Pedersen |
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 17 września | 2023 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 109,5 m | 112,5 m | 253,4 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 15 września | 2019 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 118,0 m | 120,5 m | 223,6 pkt | 3. | 9,6 pkt | Simon Ammann |
2. | 9 września | 2023 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 103,5 m | 104,5 m | 247,7 pkt | 3. | 14,2 pkt | Robert Johansson |
3. | 17 września | 2023 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 109,5 m | 112,5 m | 253,4 pkt | 1. | – |
4. | 23 września | 2023 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 147,0 m | 240,2 pkt | 2. | 4,9 pkt | Domen Prevc |
stan na 11 sierpnia 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 14 grudnia | 2018 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-100 | 99,5 m | 95,0 m | 256,0 pkt | 3.[i] | 10,0 pkt | Stefan Rainer |
2. | 15 lipca | 2021 | Kuopio | Puijo | K-92 | HS-100 | 94,5 m | 89,5 m | 234,6 pkt | 3. | 11,9 pkt | Thomas Lackner |
3. | 26 lutego | 2022 | Oberhof | Kanzlersgrund | K-90 | HS-100 | 95,0 m | 92,0 m | 243,5 pkt | 3. | 9,9 pkt | Claudio Haas |
4. | 27 lutego | 2022 | Oberhof | Kanzlersgrund | K-90 | HS-100 | 92,5 m | 98,0 m | 245,7 pkt | 2. | 6,7 pkt | Mika Schwann |
5. | 10 września | 2022 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 88,5 m | 98,0 m | 232,3 pkt | 3. | 4,6 pkt | Tomasz Pilch |
6. | 11 września | 2022 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 97,0 m | 97,5 m | 240,9 pkt | 2. | 0,3 pkt | Francesco Cecon |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Markus Rupitsch, Mika Schwann, Clemens Leitner i Janni Reisenauer
- ↑ a b Skład zespołu: Mika Schwann, Jan Hörl, Maximilian Lienher i Clemens Leitner
- ↑ a b Skład zespołu: Claudia Purker, Jan Hörl, Sophie Mair i Clemens Leitner
- ↑ a b Skład zespołu: Julia Huber, Florian Dagn i Clemens Leitner
- ↑ a b Skład zespołu: Julia Huber, Clemens Leitner, Florian Dagn, Anna Juppe i Florian Schwenther
- ↑ Drużyna składa się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatora norweskiego. Zawody składają się z trzech skoków (skoczkini, skoczek, kombinator norweski) na skoczni HS100 i biegu sztafetowego 3×3,3 km s. dowolnym (biegaczka, biegacz narciarski oraz kombinator norweski).
- ↑ a b Skład zespołu: Julian Wienerroither, Michael Falkensteiner, Maximilian Schmalnauer i Clemens Leitner
- ↑ a b Skład zespołu: Julia Huber, Michael Falkensteiner, Timna Moser i Clemens Leitner
- ↑ Ex aequo z Maximilianem Lienherem
Przypisy
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-03-30].
- ↑ Dominik Formela: Clemens LEITNER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2020-11-29].
- ↑ Benjamin Kiechl: Tiroler Senkrechtstarter Leitner hat den Weltcup im Visier. tt.com, 2016-02-09. [dostęp 2018-12-07]. (niem.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e LEITNER Clemens 1998.11.07 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-23].
- ↑ a b LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Stefan Kraft wystartuje w MŚ w lotach w Planicy. skijumping.pl, 2020-12-09. [dostęp 2022-04-12].
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-27]. (ang.).
- ↑ a b LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-23]. (ang.).
- ↑ a b c LEITNER Clemens - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
- ↑ LEITNER Clemens - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
Bibliografia
- LEITNER Clemens - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-26]. (ang.).
- LEITNER Clemens 1998.11.07 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-02-26].
Zwycięzcy edycji zimowych | |
---|
Zwycięzcy edycji letnich | |
---|