Cymbocarpa
Systematyka[1][2] | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | okrytonasienne |
Klasa | Magnoliopsida |
Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) |
Rząd | pochrzynowce |
Rodzina | |
Rodzaj | Cymbocarpa |
Nazwa systematyczna | |
Cymbocarpa Miers Proc. Linn. Soc. London 1: 61 (1840) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Cymbocarpa refracta Miers[3] |
Cymbocarpa Miers – rodzaj myko-heterotroficznych roślin bezzieleniowych z rodziny trójżeńcowatych (Burmanniaceae), obejmujący 2 gatunki: Cymbocarpa refracta Miers, występujący na Karaibach i w Ameryce, od Kostaryki do Peru i Brazylii, oraz Cymbocarpa saccata Sandwith, występujący w Gujanie, Peru i północnej Brazylii[4]. Oba gatunki zasiedlają nizinne, wilgotne lasy równikowe[5].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów κυμβη (kymbē – łódź) i καρπός (karpos – owoc) i odnosi się do kształtu torebek roślin z tego rodzaju.
Morfologia
- Liście
- Liście bezzieleniowe, łuskowate.
- Kwiaty
- Kwiaty obupłciowe, 3-pręcikowe, pojedyncze lub zebrane w 2–8-kwiatową dwurzędkę. Okwiat pojedynczy, biały. Listki okwiatu położone w 2 okółkach, wewnętrzny mniejszy od zewnętrznego. Pręciki o główkach siedzących. Zalążnia jednokomorowa. Znamiona słupków z nitkowatymi wyrostkami.
Systematyka
Według APW (aktualizowany system APG IV z 2016) rodzaj należy do rodziny trójżeńcowatych (Burmanniaceae), w rzędzie pochrzynowców (Dioscoreales) w obrębie kladu jednoliściennych (monocots)[2].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-07-30] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
- ↑ Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-02-12]. (ang.).
- ↑ a b H. Maas-van de Kamer: Burmanniaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons. Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 162. ISBN 3-540-64060-6. (ang.).