Cyryl II (arcybiskup Cypru)

Cyryl
Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
ilustracja
Kraj działania

Imperium Osmańskie
(de facto Imperium brytyjskie)

Data i miejsce urodzenia

1845
Prodromos

Data śmierci

1916

Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru
Okres sprawowania

1909–1916

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Cypru

Chirotonia biskupia

do 1909

Multimedia w Wikimedia Commons

Cyryl II, nazwisko świeckie Papadopoulos (ur. 1845 w Prodromos, zm. 1916) – zwierzchnik Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1909–1916.

Życiorys

Wybrany na arcybiskupa Nowej Justyniany i całego Cypru po dziewięcioletnim wakacie na urzędzie po śmierci Sofroniusza III[1]. Wybór arcybiskupa nastąpił po tak znacznej przerwie z powodu zażartej rywalizacji o sukcesję po Sofroniuszu III między Cyrylem, ówcześnie metropolitą Kition, a noszącym to samo imię metropolitą Kirenii. Między zwolennikami obydwu hierarchów dochodziło nawet do walk ulicznych, a w 1908 Brytyjczycy wprowadzili z tego powodu stan wyjątkowy na Cyprze. Cyryl (Papadopoulos), zwany z powodu postury Wielkim Cyrylem, był zwolennikiem enosis i miał większe poparcie wiernych, jego kontrkandydata wspierała cypryjska elita intelektualna, za jego kandydaturę opowiedział się również patriarcha Konstantynopola, poproszony o rozstrzygnięcie sporu. Wierni uniemożliwili jednak intronizację metropolity Kirenii i ostatecznie to Cyryl (Papadopoulos) objął urząd arcybiskupi i pozostał na nim do śmierci[2].

Jako zwierzchnik Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego w szczególności opiekował się świątyniami Kościoła, organizując budowę wielu nowych obiektów sakralnych. Dbał również o szkoły prowadzone przez Kościół[1].

W okresie sprawowania przezeń urzędu, w 1914, został opracowany najstarszy statut wewnętrzny Kościoła[1].

Pochowany w Nikozji. W 2010 jego grób, podobnie jak sąsiadujące nagrobki arcybiskupów Sofroniusza III i Cyryla III, stał się przedmiotem aktu wandalizmu[3].

Przypisy

  1. a b c ks. Bendza M., ks. Szymaniak A.: Starożytne patriarchaty prawosławne. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2005, s. 138. ISBN 83-7431-060-X.
  2. M. Misztal: Historia Cypru. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2013, s. 431. ISBN 978-83-7271-749-8.
  3. Tombs of Cypriot Archbishops vandalized, not robbed. [dostęp 2011-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-05)].
  • p
  • d
  • e
Arcybiskupi Cypru
Biskupi Cypru
  • Święty Barnaba I (45)
  • Gelazy (325)
  • Epifaniusz (368)
  • Stawryn (403)
  • Troilos (431)
  • Regin (431)
  • Olimpiusz (449)
  • Stawryn II (457)
  • Antym (470)
  • Olimpiusz II
  • Filoksen
  • Sofroniusz I
  • Grzegorz
  • Arkadiusz I
  • Plutarch (620)
  • Arkadiusz II (630)
  • Sergiusz (643)
  • Epifaniusz II (681)
  • Jan I (691)
  • Jerzy (750)
  • Konstanty (783)
  • Epifaniusz III (890)
  • Bazyli
  • Mikołaj
  • Jan II (1151)
  • Barnaba II (1175)
  • Sofroniusz II (1191)
  • Izajasz (1209)
  • Neofit (1222)
  • Jerzy II (1254)
  • Herman I (1260)
Arcybiskupi Cypru
  • Tymoteusz (1572)
  • Wawrzyniec (1580)
  • Neofit II (1592)
  • Atanazy (1592)
  • Beniamin (1600)
  • Chrystodulos I (1606)
  • Nikifor (1641)
  • Hilarion (1674)
  • Chrystodulos II (1682)
  • Jakub I (1691)
  • Herman II (1695)
  • Atanazy IV (1705)
  • Jakub II (1709)
  • Sylwester (1718)
  • Filoteusz (1734)
  • Paisjusz (1759)
  • Chryzant (1767)
  • Cyprian (1810)
  • Joachim (1821)
  • Damaskin (1824)
  • Panaret (1827)
  • Joannicjusz (1840)
  • Cyryl I (1849)
  • Makary I (1854)
  • Sofroniusz III (1865)
  • Cyryl II (1909)
  • Cyryl III (1916)
  • Leoncjusz (1947)
  • Makary II (1947)
  • Makary III (1950)
  • Chryzostom I (1977)
  • Chryzostom II (2006)
  • Jerzy III (2022)