Eleron
Dane podstawowe | |||
Państwo | Rosja | ||
---|---|---|---|
Producent | Eniks SA | ||
Typ | |||
Konstrukcja | kompozytowa | ||
Załoga | 0 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 2003 | ||
Lata produkcji | 2003 – 2012 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 x silnik elektryczny | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 1,47 m | ||
Długość | 0,45 m | ||
Masa | |||
Startowa | 3,4 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 105 km/h | ||
Prędkość minimalna | 65 km/h | ||
Pułap | 3000 m | ||
Zasięg | 100 km | ||
Długotrwałość lotu | 75 min | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Rosja | |||
|
Eleron – rosyjski bezzałogowy statek powietrzny (UAV 6 – unmanned aerial vehicle) przeznaczony do prowadzenia bliskiego rozpoznania.
Opis
Dron został opracowany i skonstruowany przez firmę Eniks SA (ros. ЗАО «ЭНИКС») z Kazania. Jego głównym przeznaczeniem jest prowadzenie rozpoznania obiektów naziemnych tj. drogi, mosty, rurociągi, linie energetyczne oraz osoby. Prace konstrukcyjne zostały zakończone w 2003 r. W 2007 roku został przyjęty na wyposażenie jednostek rosyjskiego Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych, gdzie jest wykorzystywany do wykrywania pożarów lasów, usuwania skutków sytuacji kryzysowych (powodzie, pożary, trzęsienia ziemi i in.) oraz do poszukiwania zaginionych osób[1].
Dron stanowi element zestawu, w skład którego wchodzi[2]:
- urządzenie startowe T23P (ros. Т23П),
- bezzałogowy statek powietrzny T23E (ros. Т23Э),
- mobilne stanowisko kontroli T23U wyposażone w dwa monitory kontrolne (ros. Т23У).
Całość zestawu jest przechowywana w kontenerze transportowym o wymiarach 0,9 × 0,5 × 0,12 metra. Obsługą zajmują się dwie osoby, które potrzebują 5 min. do przygotowania drona do startu[3].
Dron jest zbudowany w układzie latającego skrzydła z elektrycznym silnikiem napędzającym śmigło pchające. Kadłub jest zakończony statecznikiem pionowym. Na jego pokładzie jest zainstalowana kamera pracująca w paśmie widzialnym, cyfrowy aparat fotograficzny oraz system łączności. Dron jest przewidziany do użytku w warunkach dziennych przy prędkości wiatru dochodzącej do 15 m/s, temperaturach w zakresie od -30 °C do +45 °C oraz wilgotności powietrza wynoszącej do 98%. Start następuje w wykorzystaniem katapulty o naciągu gumowym, lądowanie z użyciem spadochronu. Lot odbywa się w trybie autonomicznym po wcześniej zaprogramowanej trasie, dron automatycznie powraca w miejsce startu. Dron przekazuje do stanowiska kontroli obraz telewizyjny w czasie rzeczywistym oraz dane o aktualnym położeniu, wysokości, prędkości i kursie lotu oraz stopniu naładowania akumulatora pokładowego. Operator ma możliwość przeglądania przesyłanego obrazu wideo oraz modyfikacji trasy lotu drona[4].
Przypisy
- ↑ Многоцелевой комплекс воздушного мониторинга земной поверхности "Элерон". БНТИ. [dostęp 2022-12-03]. (ros.).
- ↑ ЭНИКС Т23Э Многоцелевой БПЛА. Avia. Pro. [dostęp 2022-12-02]. (ros.).
- ↑ Т23Э. Уголок неба. [dostęp 2022-12-02]. (ros.).
- ↑ БЛА Т23 Элерон. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2022-12-02]. (ros.).
- p
- d
- e