Ellen Wester

Ellen Sofia Wester; pseud. E. Weer (ur. 1860, zm. 1936) – szwedzka tłumaczka literatury polskiej.

Działalność przekładową rozpoczęła z inicjatywy Henryka Bukowskiego. W związku z podróżą po Polsce w latach 1898–1899 napisała relację z podróży oraz wiele artykułów prasowych dla czasopism szwedzkich dotyczących ruchu kobiecego oraz historii i kultury Polski. Dokonała przekładów m.in. utworów Józefa Ignacego Kraszewskiego, Gabrieli Zapolskiej, Zofii Kossak, prawie wszystkich esejów Kazimierza Chłędowskiego oraz poezji (np. Hymn Juliusza Słowackiego czy Rozmowa wieczorna Adama Mickiewicza). W 1910 stworzyła antologię nowelistyki młodopolskiej pt. Det unga Polen (w tym Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta i Kazimierza Przerwy-Tetmajera)^[1].

Nie założyła rodziny^[2].

• Meir Ezofowicz Elizy Orzeszkowej (1895)
• Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej (1897)
• Potop Henryka Sienkiewicza (1901)
• Pan Wołodyjowski Henryka Sienkiewicza (1902)
• Krzyżacy Henryka Sienkiewicza (1903)
• Wierna rzeka Stefana Żeromskiego (1921)
• Uroda życia Stefana Żeromskiego (1922)
• Popioły Stefana Żeromskiego (1923)
• Chłopi Władysława Reymonta (1924)
• Pan Tadeusz Adama Mickiewicza (przekład prozą, 1926)

• Zenon Ciesielski: Wester Ellen. W: Literatura polska: przewodnik encyklopedyczny. red. Julian Krzyżanowski, Czesław Hernas. T. 2: N-Ż. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991. ISBN 83-01-05369-0.

• Książki w tłumaczeniu Ellen Wester w bibliotece Polona (szw.)