Fāʾ
Informacje podstawowe | |||
Postać izolowana | ف | ||
---|---|---|---|
Postać początkowa | فـ | ||
Postać środkowa | ـفـ | ||
Postać końcowa | ـف | ||
Podstawowy alfabet | arabski | ||
Pochodzenie | |||
Oparty na grafemie |
| ||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Fāʾ (ف) – dwudziesta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [f], tj. spółgłoski szczelinowej wargowo-zębowej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery pe.
W języku polskim litera fāʾ jest transkrybowana za pomocą litery F[2].
W arabskim systemie liczbowym literze fāʾ odpowiada liczba 80.
Postacie litery
Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
---|---|---|---|---|
Wygląd: | ف | ـف | ـفـ | فـ |
Kodowanie
Znak | ف | |
---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Feh | |
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 1601 | U+0641 |
UTF-8 | 217 129 | d9 81 |
Odwołania znakowe SGML | ف | ف |
Zobacz też
- Alfabet arabski
- Alfabet białoruski (arabski)
Przypisy
- p
- d
- e
Alfabet arabski – الأبجدية العربية
Podstawowe litery |
|
---|---|
Inne litery |
|
Dwuznaki |
|
Ligatury |
|
Znaki dodatkowe |
|
Znaki samogłoskowe |
- Zobacz też: interpunkcja koraniczna
- arabski system liczbowy
- cyfry arabskie (w krajach arabskich)