Feliks Stasica
| ojciec | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 kwietnia 1934 |
|---|---|
| Data śmierci | 7 stycznia 1991 |
| prowincjał Prowincji Krakowskiej | |
| Okres sprawowania | 1983-1989 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | |
| Inkardynacja | franciszkanie |
| Śluby zakonne | 4 października 1955 |
| Prezbiterat | 21 grudnia 1957 |
Józef Mieczysław Stasica (w zakonie: Feliks, ur. 11 kwietnia 1934 w Radziechowach[1], zm. 7 stycznia[2] 1991[3]) – polski duchowny katolicki, franciszkanin, prowincjał Prowincji Krakowskiej tego zakonu[1].
Był synem Władysława i Joanny Juraszko[3][2]. Studiował w Krakowie (1952-1958)[2]. Profesję zakonną złożył 16 września 1950, profesję wieczystą (solemnę) 4 października 1955, a święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1957. 5 sierpnia 1983 został wybrany na prowincjała na kapitule prowincjalnej w Krakowie[1]. Początkowo pracował w Szklarskiej Porębie (był tam katechetą). Potem był wikariuszem w Głogówku, Legnicy, Wrocławiu i Wleniu, gdzie prowadził również katechezę. W 1968 został gwardianem i proboszczem w Pieńsku. Od 1974 do 1977 był wikariuszem prowincji krakowskiej franciszkanów, następnie gwardianem w Lwówku Śląskim, a potem wybrano go na prowincjała. Funkcję tę pełnił do 1989, a następne lata działał na terenie Niemiec (Ratingen i Glessen – dzielnicy Bergheim). Rozwijał misje w Ameryce Południowej. Zainicjował działalność Ośrodka św. Maksymiliana w Harmężach[2].
Przypisy
- ↑ a b c praca zbiorowa, Jubileusz 700-lecia przyjścia Franciszkanów do Legnicy 1284-1984, Prowincja Krakowska Franciszkanów, Kraków, 1984, s. 2
- ↑ a b c d Roman Aleksander Soczewka, O. FELIKS JÓZEF MIECZYSŁAW STASICA OFM CONV, w: red. Mateusz Eugeniusz Korczak, Jubileusz 50–lecia kapłaństwa ojców franciszkanów konwentualnych (1957 – 2007), Mała Poligrafia WSD Redemptorystów w Tuchowie, Kraków, 2008, s.114-115 ISBN 978-83-7631-042-8
- ↑ a b Poszukiwane koligacje dla tomu 42. PSB
