Fiołek powabny
Morfologia gatunku | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | |||
Rząd | malpigiowce | ||
Rodzina | fiołkowate | ||
Rodzaj | fiołek | ||
Gatunek | fiołek powabny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Viola gracilis Sm. J.Sibthorp & J.E.Smith, Fl. Graec. Prodr. 1: 146 (1806)[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Fiołek powabny (Viola gracilis Sm.) – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w Serbii, Czarnogórze, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji, Bułgarii i Turcji[3][4][5].
Morfologia
- Pokrój
- Bylina dorastająca do 30 cm wysokości, tworzy kłącza[4]. Pędy są liczne, grube, wzniesione lub wyprostowane[5].
- Liście
- Blaszka liściowa ma zaokrąglony, szeroko jajowaty, jajowaty lub podługowato eliptyczny kształt[5]. Mierzy 2–3 cm długości, jest ząbkowana na brzegu, ma sercowatą nasadę i tępy wierzchołek[4][5]. Górna powierzchnia jest naga, natomiast od spodu są czasami owłosione na żyłach i wzdłuż krawędzi[5]. Ogonek liściowy jest nagi i ma 2–4 cm długości. Przylistki są pierzaste[4].
- Kwiaty
- Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów, osadzone na długich szypułkach[5]. Mają działki kielicha o lancetowatym kształcie[4]. Płatki są odwrotnie jajowate, płatki boczne i górne są żółte lub niebieskofioletowe, natomiast dolny jest odwrotnie jajowaty i ma żółtą, niebiesko-fioletową lub jasnofioletową barwę, u podstawy żółtawo-pomarańczową, z 5–7 ciemniejszymi żyłkami, posiada obłą ostrogę o długości 6-10 mm[4][5].
- Owoce
- Torebki[5].
Biologia i ekologia
Rośnie w miejscach suchych; trawiastych lub kamienistych. Występuje zwykle pojedynczo, ale w niektórych miejscach można znaleźć grupy z dużą liczbą osobników i dużym zagęszczeniem. Kwitnie od maja do sierpnia, natomiast owoce pojawiają się od lipca do września[5].
Zagrożenia i ochrona
Największymi zagrożeniami dla zachowania siedlisk tego gatunku są ograniczony zasięg, koszenie trawy na siano, hodowla i wypas zwierząt, niszczenie siedlisk w wyniku turystyki oraz zbieranie okazów jako rośliny ozdobnej. Zdolność reprodukcyjna gatunku jest ogólnie dobra – nasiona wykazują wysoką zdolność kiełkowania. W Bułgarii gatunek jest chroniony zgodnie z krajową ustawą o różnorodności biologicznej. Jego siedliska znajdują się tam na obszarach europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
- ↑ a b c Viola gracilis Sm.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-04-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Viola gracilis. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-04-04]. (fr.).
- ↑ a b c d e f g h i j Viola gracilis. Red Data Book of Bulgaria. [dostęp 2021-04-04]. (ang.).