Gabriel della Genga Sermattei
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1801 | ||
Data i miejsce śmierci | 10 lutego 1861 | ||
Miejsce pochówku | |||
Prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników | |||
Okres sprawowania | 1852-1860 | ||
Arcybiskup Ferrary | |||
Okres sprawowania | 1834-1843 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 26 września 1830 | ||
Sakra biskupia | 15 września 1833 | ||
Kreacja kardynalska | 1 lutego 1836 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Data konsekracji | 15 września 1833 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Bartolomeo Pacca | ||||||||
Współkonsekratorzy | Domenico Genovesi | ||||||||
| |||||||||
|
Gabriel della Genga Sermattei (ur. 4 grudnia 1801 w Asyżu, zm. 10 lutego 1861 w Rzymie[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
Był synem hrabiego Filippo della Gengi i bratankiem Leona XII[1]. Studiował w Kolegium Jezuickim w Orvieto, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 26 września 1830 przyjął święcenia kapłańskie[2]. Był potem prałatem Jego Świątobliwości i kanonikiem bazyliki laterańskiej[1]. 29 czerwca 1833 został arcybiskupem tytularnym Bejrutu, a 15 września przyjął sakrę[2]. Rok później 23 czerwca 1834 został arcybiskupem Ferrary i pełnił tę rolę do rezygnacji 13 stycznia 1843[2]. 1 lutego 1836 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Girolamo dei Croati[2]. Następnie pełnił funkcję legata w Urbino i Pizie[1]. Podczas pobytu Piusa IX w Gaecie, od lipca 1849 do kwietnia 1850, della Genga zarządzał Rzymem, wraz z kardynałami Lodovico Altierim i Luigim Casoni[1]. Od 23 kwietnia 1852 do 13 października 1860 był prefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników[1]. W latach 1858–1859 był także kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1].
Przypisy
- p
- d
- e