Geminofilum
| Geminofilum | |||
| Capa et al., 2019 | |||
 Geminofilum distichum | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | pierścienice | ||
| Gromada | wieloszczety | ||
| Podgromada | |||
| Rząd | Phyllodocida | ||
| Rodzina | Sphaerodoridae | ||
| Rodzaj | Geminofilum | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Sphaerodorum distichum Eliason, 1962 | |||
| |||
Geminofilum – rodzaj wieloszczetów z rzędu Phyllodocida i rodziny Sphaerodoridae. Obejmuje 16 opisanych gatunków. Zamieszkują bentos mórz.
Morfologia
Wieloszczety o stosunkowo krótkim, walcowatym ciele dochodzącym do kilku mm długości i 0,5 mm szerokości[1][2]. Oskórek jest gruby i pozbawiony kolagenu[1]. Grzbietowa strona szczecinkonośnych segmentów ciała (chetigerów) zaopatrzona jest w guzki makroskopowe, które rozmieszczone są w dwóch szeregach poprzecznych na każdym segmencie. W każdym szeregu znajduje się od 3 do 8 guzków. Guzki te mają kształt półkulisty do kulistego i są siedzące (pozbawione szypułek). Na brzusznej, a zwykle także na grzbietowej stronie ciała obecne są także nabłonkowe papille dodatkowe. Nie występują natomiast guzki mikroskopowe[1][2].
Głowa zaopatrzona jest w parę głaszczków, parę czułków bocznych, pojedynczy czułek środkowy i parę cirrusów mackowatych (okołogębowych). Wszystkie te przydatki są krótkie, pozbawione ostróg czy brodawek nasadowych. Poza tym na głowie występować mogą papille czułkowate – przypominające czułki wypustki nabłonka oraz papille dodatkowe[1][2]. Mogąca się wywracać na zewnątrz część gardzieli (ryjek) pozbawiona jest uzbrojenia[3].
Parapodia są jednogałęziste[3], mniej lub bardziej stożkowate, zwykle dwukrotnie dłuższe niż szerokie. Płaty acikularne występują zwykle począwszy od drugiego chetigeru[1][2] i zaopatrzone są w pojedyncze acikule[4]. Wyrastający na spodzie parapodium cirrus wentralny jest długi, tak długi jak płat acikularny. Na chetigerze pierwszym brak jest szczecin zmodyfikowanych w przysadziste, zakrzywione haki. Szczecinki wszystkich parapodiów są złożone, z wyodrębnionymi trzonkiem i blaszką o piłkowanej krawędzi tnącej[1][2].
Ekologia i występowanie
Zwierzęta morskie, bentosowe, spotykane od płycizn po głębokości poniżej 4000 m p.p.m. Znane są z mórz i oceanów w okolicach wszystkich kontynentów[1][2].
Taksonomia
Rodzaj ten wprowadzili w 2019 roku María Capa, Arne Nygren, Julio Parapar, Torkild Bakken, Karin Meißner oraz Juan Moreira w ramach rewizji systematycznej Sphaerodoridae. Na jego wyróżnienie zdecydowano się na podstawie wyników molekularnej analizy filogenetycznej i badań morfologicznych, w których rozpoznano siostrzany dla Sphaerephesia klad obejmujący liczne gatunki umieszczane wcześniej w rodzaju Sphaerodoropsis, ale nie jego gatunek typowy. Gatunkiem typowym rodzaju Geminofilum wyznaczono Sphaerodorum distichum[1], opisanego w 1962 roku przez Andersa Eliasona[5]. Do rodzaju tego zaliczono 16 opisanych gatunków[1][2]:
- Geminofilum arctowskyensis (Hartmann-Schröder & Rosenfeldt, 1988)
- Geminofilum bisphaeroserialis (Hartmann-Schröder, 1974)
- Geminofilum distichum (Eliason, 1962)
- Geminofilum fauchaldi (Hartmann-Schröder, 1979)
- Geminofilum garciaalvarezi (Moreira, Cacabelos & Troncoso, 2004)
- Geminofilum halldori (Moreira & Parapar, 2012)
- Geminofilum heteropapillatum (Hartmann-Schröder, 1987)
- Geminofilum multipapillatum (Hartmann-Schröder, 1974)
- Geminofilum oculatum (Fauchald, 1974)
- Geminofilum paracapense (Hartmann-Schröder, 1974)
- Geminofilum pycnos (Fauchald, 1974)
- Geminofilum sexantennellum (Kudenov, 1993)
- Geminofilum solis (Reuscher & Fiege, 2015)
- Geminofilum spissum (Benham, 1921)
- Geminofilum translucidum (Borowski, 1994)
- Geminofilum thailandica Plathong, Plathong & Capa, 2020
Sceptycznie do koncepcji tegoż rodzaju podchodzą autorzy World Polychaeta database, włączając według stanu na 2021 rok w jego poczet tylko 4 gatunki[6]:
- Geminofilum distichum (Eliason, 1962)
- Geminofilum garciaalvarezi (Moreira, Cacabelos & Troncoso, 2004)
- Geminofilum halldori (Moreira & Parapar, 2012)
- Geminofilum thailandica Plathong, Plathong & Capa, 2020
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i María Capa, Arne Nygren, Julio Parapar, Torkild Bakken, Karin Meißner, Juan Moreira. Systematic re-structure and new species of Sphaerodoridae (Annelida) after morphological revision and molecular phylogenetic analyses of the North East Atlantic fauna. „ZooKeys”. 845, s. 1-97, 2019. DOI: 10.3897/zookeys.845.32428.
- ↑ a b c d e f g Plathong, Jintana; Plathong, Sakanan; Capa, María. (). . . (1): 57-75. Two new species of Sphaerodoridae (Annelida) from the Gulf of Thailand. „Zootaxa”. 4790 (1), s. 57-75, 2020.
- ↑ a b Kristian Fauchald: The Polychaete Worms. Definitions and Keys to the Orders, Families and Genera. Natural History Museum of Los Angeles County, The Allan Hancook Fundation (University of Southern California), 1997.
- ↑ K. Fauchald. Sphaerodoridae (Polychaeta: Errantia) from world-wide areas. „Journal of Natural History”. 8 (3), s. 257–289, 1974. DOI: 10.1080/00222937400770241.
- ↑ Eliason, Anders. Die Polychaeten der Skagerak-Expedition. „Zoologiska bidrag från Uppsala”. 33, s. 207-293, 1962.
- ↑ G. Read, K. Fauchald: Geminofilum Capa, Nygren, Parapar, Bakken, Meißner & Moreira, 2019. [w:] World Polychaeta database (World Register of Marine Species) [on-line]. [dostęp 2021-10-27].
