Gisèle Brelet
Imię i nazwisko | Jeanne Marie Noémie Brelet |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 marca 1915 |
Pochodzenie | francuskie |
Data i miejsce śmierci | 21 czerwca 1973 |
Instrumenty | fortepian |
Gatunki | |
Zawód | pianistka, muzykolożka |
Gisèle Brelet, właśc. Jeanne Marie Noémie Brelet[1] (ur. 6 marca 1915 w Fontenay-le-Comte, zm. 21 czerwca 1973 w Sèvres[1]) – francuska pianistka i muzykolożka.
Życiorys
Studiowała w konserwatorium w Nantes u Gontrana Arcouet oraz w Konserwatorium Paryskim u Lazare’a Lévy’ego[1][2]. W latach 1948–1951 studiowała filozofię i biologię na Uniwersytecie Paryskim[2]. W 1949 roku uzyskała doktorat na podstawie pracy Le temps musical[1][2]. Od 1950 roku była dyrektorką Bibliothèque Internationale de Musicologie[1]. Występowała jako pianistka w radio francuskim[2].
Była autorką prac Esthétique et création musicale (Paryż 1947), Le temps musical (Paryż 1949) i L’interprétation créatrice (Paryż 1951)[1]. W swojej pracy naukowej koncentrowała się na zagadnieniu ontologii dzieła muzycznego, zwłaszcza jego struktury czasowej[2]. W jej rozważaniach widoczny jest wpływ fenomenalizmu i strukturalizmu[2].
Przypisy
- PWN: 3880559
- Hrvatska enciklopedija: 9398