Granma (jacht)
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bandera | Kuba | ||
---|---|---|---|
Port macierzysty | Hawana | ||
Dane podstawowe | |||
Materiał | stal | ||
Historia | |||
Data budowy | 1943 | ||
Dane techniczne | |||
Liczebność załogi | 12 | ||
Długość całkowita (L) | 18 m | ||
Szerokość (B) | 4 m | ||
Zanurzenie (D) | 2 m | ||
Napęd mechaniczny | |||
Prędkość maks. | 13 w. | ||
|
MY Granma – jacht motorowy użyty do transportu grupy kubańskich rewolucjonistów pod przywództwem Fidela Castro na rodzinną wyspę w 1956.
Historia
Osiemnastometrowy jacht, zbudowany w 1943, był jednostką pełnomorską, motorową, przeznaczoną dla 12 osób. W 1956 został odkupiony od dotychczasowego właściciela przez Kubańczyków należących do Ruchu 26 lipca.
25 listopada 1956 jacht wypłynął z Meksyku, a na jego pokładzie znajdowało się 82 rewolucjonistów. 2 grudnia 1956 partyzanci wylądowali na Kubie i – podobnie jak 3 lata wcześniej (atak na koszary w Moncada) – zostali rozgromieni przez wojsko rządowe. Zdołało uratować się jedynie dwunastu uczestników potyczki, w tym sam Castro, jego brat Raúl oraz Che Guevara – uciekając przed wojskiem, schronili się w niedostępnych górach Sierra Maestra.
Obecnie jacht znajduje się w Muzeum Rewolucji (Museo de la Revolución) w Hawanie, jego replika stoi też w Parku Narodowym Desembarco del Granma. Po objęciu władzy przez Castro imieniem jachtu nazwano jedną z prowincji kraju oraz (wydawany od 1965) dziennik będący oficjalnym organem Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Kuby.