Grubosz bezskrzydły
Polysarcus denticauda | |||
(Charpentier, 1825) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | uskrzydlone | ||
Rząd | prostoskrzydłe | ||
Rodzina | pasikonikowate | ||
Podrodzina | długoskrzydlakowe | ||
Rodzaj | Polysarcus | ||
Gatunek | grubosz bezskrzydły | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
najmniejszej troski | |||
|
Grubosz bezskrzydły[2] (Polysarcus denticauda) – gatunek nielatającego owada prostoskrzydłego zaliczany do długoskrzydlakowych. Po raz pierwszy został opisany naukowo z Węgier[3]. Jest jednym z największych europejskich pasikoników. Długość jego ciała dochodzi do 47 mm, a masa do 6 g[4].
Występuje na łąkach w Europie i Azji Mniejszej – od Pirenejów po Iran i Irak, na wysokościach od 120 do 2300 m n.p.m.[4] Preferuje wysokie trawy na górskich, tradycyjnie koszonych łąkach. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadkim. Został stwierdzony w południowo-wschodniej części kraju w latach 90. XX wieku[5][6] na dwóch izolowanych stanowiskach (Bolestraszyce w dolinie Sanu oraz Łuczyce[7]). W przeszłości notowano liczne jego wystąpienia na Węgrzech, w Austrii, Słowenii i Słowacji. Obecnie w wielu krajach jest uważany za gatunek zagrożony wyginięciem[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polysarcus denticauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Przemysław Żurawlew, Ryszard Orzechowski, Seweryn Grobelny: Orthoptera Polski – wykaz rodzin i gatunków. 2018. [dostęp 2018-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)].
- ↑ Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online: species Polysarcus denticauda (Charpentier, 1825). [dostęp 2010-09-19]. (ang.).
- ↑ a b c Krištín et al. On distribution and ecology of the bush-cricket Polysarcus denticauda (Orthoptera, Tettigoniidae) in Slovakia. (pdf). „Polskie Pismo Entomologiczne”. 78, s. 185-191, 2009. (ang.).
- ↑ M. Wanat, P. Białooki. Polysarcus denticauda (Charpentier, 1825) - gatunek pasikonika (Orthoptera: Tettigonioidea: Phaneropteridae) nowy w faunie Polski. „Wiadomości Entomologiczne”. 16 (2), s. 115-116, 1997.
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
- ↑ Władysław Bazyluk, Anna Liana: Prostoskrzydłe - Orthoptera. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2000, seria: Katalog Fauny Polski cz. 17, z. 2. ISBN 83-85192-94-8.