Hōryū-ji
nr rej. UNESCO 660 | |||
Główny pawilon na terenie kompleksu Hōryū-ji | |||
Państwo | Japonia | ||
---|---|---|---|
Prefektura | Nara | ||
Miejscowość | Ikaruga | ||
Wyznanie | buddyzm | ||
Rodzaj | tera | ||
Wezwanie | Budda Siakjamuni | ||
Historia | |||
Data budowy | 607 | ||
Dane świątyni | |||
Budulec | drewno | ||
Położenie na mapie prefektury Nara | |||
Położenie na mapie Japonii | |||
34°36′53,06″N 135°44′03,02″E/34,614739 135,734172 | |||
| |||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | Japonia |
---|---|
Typ | kulturowy |
Spełniane kryterium | I, II, IV, VI |
Numer ref. | 660 |
Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 1993 |
Hōryū-ji (jap. 法隆寺; „Świątynia Rozkwitu Prawa”) – jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Japonii, w mieście Ikaruga w prefekturze Nara, w 1993 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Świątynię wzniesiono w 607 roku na polecenie księcia Shōtoku. Budowniczymi byli mistrzowie sztuki budowlanej z Korei, którzy wznieśli wszystkie japońskie świątynie i klasztory w okresie Asuka. Jest to, obok budowli w Korei, jedyny przykład budownictwa chińskiego tego okresu.
Klasztor ten należał do szkoły hossō-shū, będącej odpowiednikiem chińskiej szkoły faxiang. W 670 roku świątynia została zniszczona przez pożar. Odbudowano ją w 708 roku. Z pierwotnych zabudowań zachował się m.in. główny pawilon (kondō), zaliczany do najstarszych, drewnianych budynków na świecie. Do naszych czasów dotrwał także pawilon Yumedono z 738 roku. Pozostałe budowle pochodzą z późniejszego okresu. Kompleks klasztorny dzieli się na dwa, położone obok siebie, zespoły: Sai-in – zespół zachodni oraz Tō-in – zespół wschodni. Starszy jest zespół Sai-in. Na terenie kompleksu Hōryū-ji przechowywanych jest wiele cennych zabytków sztuki japońskiej, m.in. rzeźby sakralne z przełomu VI i VII wieku, a także wyroby rzemiosła artystycznego, malowidła (freski) i rękopisy.
Galeria
- Brama Nandaimon
- Zachodnia część kompleksu (widok z bramy Nandaimon)
- Tōdaimon (Skarb Narodowy Japonii)
- Chūmon (Brama Wewnętrzna)
- Ungyō, boski strażnik (król)
- Agyō, boski strażnik (król)
- Widok ogólny
- Kondō (Główny Pawilon, Skarb Narodowy Japonii)
- Gojū-no-Tō (Pięciopiętrowa Pagoda, Skarb Narodowy Japonii)
- Daikōdō (Wielki Pawilon Wykładów)
- Arkadowe przejście
- Wieża dzwonu
- Shōryō-in (Skarb Narodowy Japonii)
- Kōfūzō (skarbiec świątynny)
- Saiendō (Zachodni Pawilon Okrągły, w rzeczywistości ośmiokątny, Skarb Narodowy Japonii)
- Yumedono (Pawilon Snów)
- Denpōdō (Skarb Narodowy Japonii)
- E-den (pawilon zbiorów malarskich) i Shari-den (pawilon relikwii Buddy)
- Arkadowe przejście we wschodniej części
- Wieża dzwonu wschodniej części
Bibliografia
- Encyklopedia sztuki starożytnej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1974, s. 219–220
- TadeuszT. Barucki TadeuszT., Architektura Japonii, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1988, ISBN 83-213-3390-7, OCLC 834567993 .
- JolantaJ. Tubielewicz JolantaJ., Nara i Kioto, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, ISBN 83-221-0177-5, OCLC 749595522 .
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa Hōryū-ji (jap.)
- Oficjalna strona internetowa Hōryū-ji (ang.)
- p
- d
- e
Kulturowe |
| ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przyrodnicze |
|
- ↑ Wspólnie z Argentyną, Belgią, Francją, Niemcami, Indiami i Szwajcarią.
- PWN: 3912810
- Britannica: topic/Horyu-Temple