Heinz Galinski
 Heinz Galinski przed siedzibą Gminy Żydowskiej w Berlinie (1967) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 28 listopada 1912 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 lipca 1992 | ||
| Zawód, zajęcie | kupiec | ||
| Stanowisko | prezydent Centralnej Rady Żydów w Niemczech | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Heinz Galinski (ur. 28 listopada 1912 w Malborku, zm. 19 lipca 1992 w Berlinie) – pierwszy i czwarty prezydent Centralnej Rady Żydów w Niemczech.
Życiorys
Z zawodu był kupcem tekstylnym. Od 1938 roku mieszkał w Berlinie, skąd w 1943 roku został deportowany do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Następnie przebywał w obozach Mittelbau-Dora i Bergen-Belsen, gdzie 20 kwietnia 1945 roku doczekał wyzwolenia przez wojska brytyjskie. W czasie Holocaustu stracił żonę i rodziców.
Po II wojnie światowej zamieszkał w Niemczech, gdzie był m.in. w latach 1949–1992 przewodniczącym Gminy Żydowskiej w Berlinie. Jego następcą na stanowisku prezydenta Centralnej Rady Żydów w Niemczech został Ignatz Bubis. W 1975 roku przeżył nieudany zamach na swoje życie dokonany przy pomocy bomby ukrytej w przesyłce pocztowej. W 1987 roku został honorowym obywatelem Berlina.
Córka Heinza Galinskiego, Evelyn Hecht-Galinski, znana jest z poglądów antysyjonistycznych i krytycznych wypowiedzi pod adresem obecnej działalności Centralnej Rady Żydów w Niemczech.
Odznaczenia
- 1966: Wielki Krzyż Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- 1979: Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- 1982: Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Niemcy)
- 1988: Order „Złota Gwiazda Przyjaźni między Narodami” (NRD)
Bibliografia
- Heinz Galinski. Vorsitzender des Zentralrates der Juden in Deutschland (niem.) [dostęp 5 lipca 2011]
- Als die DDR ihre Juden entdeckte. israswiss.ch. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-11)]. (niem.). [dostęp 5 lipca 2011]
