Hiperładunek
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Hiperładunek, słaby hiperładunek – wielkość fizyczna przypisywana cząstkom elementarnym. Jest oznaczana literą Y i zdefiniowana następująco:
- Y = 2 (Q – I3),
gdzie Q to ładunek elektryczny, a I3 to trzecia składowa słabego izospinu.
Hiperładunek obok słabego izospinu jest podstawowym ładunkiem oddziaływania elektrosłabego. Bozonami cechowania oddziaływania elektrosłabego są bozony W1, W2, W3 i B. Grupą cechowania teorii oddziaływań elektrosłabych jest grupa SU(2)xU(1), dzieląca się na podgrupy SU(2) i U(1), gdzie generatorami podgrupy SU(2) są operatory izospinu, a generatorem podgrupy U(1) jest operator hiperładunku. Pola wszystkich cząstek elementarnych o ustalonej chiralności, w tym leptonów i kwarków są stanami własnymi hiperładunku.