Pełne imię i nazwisko | Hryhorij Andrijowycz Iszczenko |
Data i miejsce urodzenia | 27 lipca 1946 Kirowohrad |
Wzrost | 172 cm |
Pozycja | obrońca/pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1964 | Zirka Kirowohrad | ? | (?) | 1965 | Szachtar Oleksandria | ? | (?) | 1966–1967 | Dynamo Kijów | 0 | (0) | 1968 | Zirka Kirowohrad | 20 | (0) | 1969–1971 | Szachtar Kadijewka | ? | (?) | 1972–1973 | Dynamo Chmielnicki | ? | (18) | 1973–1976 | Sudnobudiwnyk Mikołajów | 102 | (9) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1979–1982 | Sudnobudiwnyk Mikołajów | 1982–198? | Podilla Chmielnicki | 1987 | Zirka Kirowohrad | 199?–1994 | Adwis Chmielnicki | 199?–199? | Pryładyst Mukaczewo | 199?–199? | Polissia Żytomierz | 1998 | Polihraftechnika Oleksandria | 1999 | Polihraftechnika Oleksandria | 2000–2003 | Polihraftechnika Oleksandria (asystent) | 2003–2004 | MFK Mikołajów (asystent) | 2004–2005 | MFK Mikołajów | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Hryhorij Andrijowycz Iszczenko (ukr. Григорій Андрійович Іщенко, ros. Григорий Андреевич Ищенко, Grigorij Andriejewicz Iszczenko; ur. 27 lipca 1946 w Kirowohradzie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek klubu Zirka Kirowohrad, w którym rozpoczął karierę piłkarską. Potem występował w klubach Szachtar Oleksandria, w drużynie rezerw Dynama Kijów, Szachtar Kadijewka oraz Dynamo Chmielnicki. W końcu 1973 został zaproszony przez trenera Jewhena Łemeszkę do Sudnobudiwnyka Mikołajów, w którym pozostał do zakończenia kariery zawodowej w 1976[1].
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenerską. Najpierw trenował w DJuSSz Sudnobudiwnyk Mikołajów. W lipcu 1979 został wyznaczony na stanowisko głównego trenera Sudnobudiwnyka. W czerwcu 1982 przeniósł się do Podilla Chmielnicki trenować tamtejszy zespół. Potem prowadził kluby Zirka Kirowohrad, Adwis Chmielnicki, Pryładyst Mukaczewo, Polissia Żytomierz. Od 1999 do 2003 pracował z przerwami w Polihraftechnice Oleksandria. We wrześniu 2003 razem z Romanem Pokorą ponownie przyszedł ratować mikołajowską drużynę, która już nazywała się MFK Mikołajów. Po odejściu Pokory w czerwcu 2004 objął stanowisko głównego trenera klubu, ale to był najbardziej nieudany okres pracy i w czerwcu 2005 podał się do dymisji[1].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b Николаевские Новости | От игрока до главного тренера. Заслуженному тренеру Украины Григорию Ищенко - 60!
Linki zewnętrzne