Iglicznia (ryba)

Iglicznia

Syngnathus typhle^[1]

Linnaeus, 1758

Iglicznie w zaroślach trawy morskiej Posidonia oceanica

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

igliczniokształtne

Rodzina

igliczniowate

Rodzaj

Syngnathus

Gatunek

iglicznia

Synonimy

Siphonostoma rondeletii (Delaroche, 1809)
Siphonostoma typhle (Linnaeus, 1758)
Siphostoma typhle (Linnaeus, 1758)
Syngnathus argentatus Pallas, 1814
Syngnathus pelagicus Risso 1810
Syngnathus ponticus Pallas, 1814
Syngnathus pyrois Risso, 1827
Syngnathus rondeletii Delaroche, 1809
Syngnathus rotundatus Michahelles, 1829
Syngnathus thyphle Linnaeus, 1758
Syngnathus typhle argentatus Pallas, 1814
Syngnathus typhle rondeleti Delaroche, 1809
Syngnathus typhle rotundatus Michahelles, 1829
Syngnathus typhle typhle Linnaeus, 1758
Syngnathus viridis Risso, 1810
Syphonostoma typhle (Linnaeus, 1758)
Tiphle hexagonus Rafinesque, 1810

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[2]

najmniejszej troski

Multimedia w Wikimedia Commons

Hasło w Wikisłowniku

Iglicznia^[3] (Syngnathus typhle) – gatunek morskiej ryby z rodziny igliczniowatych (Syngnathidae), opisywany czasem pod nazwą igliczni bałtyckiej^[4]. Spotykana w akwariach.

Występowanie

Wschodni Ocean Atlantycki wzdłuż wybrzeży Europy, Morze Bałtyckie, Śródziemne, Czarne i Azowskie. Gatunek pospolity wśród przybrzeżnych wodorostów mórz ciepłych i umiarkowanych, w wodzie o temperaturze 8–24 °C. W Bałtyku występuje pospolicie w płytkich, zarośniętych wodach, zwłaszcza na łąkach podwodnych Zatoki Puckiej i w pobliżu urządzeń wodnych obrośniętych glonami.

Opis

Ciało wydłużone, bardzo wąskie, o przekroju siedmiokątnym, pokryte pierścieniami pancerza z płytek kostnych, po trzy na bokach i jeden na brzuchu. Na końcu ciała widoczna jest wyraźna, wachlarzykowata płetwa ogonowa. Długość ciała do 35 cm. Pysk bocznie silnie spłaszczony, o długości większej niż połowa długości głowy, przekształcony w rurkę, otwór gębowy skierowany skośnie ku górze. Na bokach drobne płetewki piersiowe. Brak płetwy odbytowej.

Rozród

W okresie tarła w końcowej części ciała samca wyrasta torba lęgowa. W czasie godów samica składa do niej kilkadziesiąt jaj. Tam następuje ich zapłodnienie. Po miesiącu młode ryby o długości 2–3 cm, poruszając się w torbie, rozrywają ją i wypływają do wody.

Ochrona

Na terenie Polski gatunek był objęty ścisłą ochroną gatunkową^[5]^[6]. Od 2014 r. podlega ochronie częściowej^[7]^[8].

Zobacz też

ryby Polski

Przypisy

↑ Syngnathus typhle, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Syngnathus typhle, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ FritzF. Terofal FritzF., ClausC. Militz ClausC., Ryby morskie, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-306-2, OCLC 830127003 .
↑ Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2004 nr 220 poz. 2237). [dostęp 2017-01-19].
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2011 nr 237 poz. 1419). [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-09)].
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2014 r., poz. 1348). [dostęp 2014-10-08].
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..

Bibliografia

Syngnathus typhle. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 6 lutego 2010]
Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku : atlas makrofauny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-02374-4.