Iwan Dujczew

Iwan Dujczew (ur. 18 kwietnia 1907 w Sofii, zm. 1986) – bułgarski historyk, bizantynolog.

W 1932 ukończył na uniwersytecie w Sofii studia historyczne. W latach 1932–1936 przebywał we Włoszech. Jego mistrzami byli Wasyl Złatarski i Silvio Giuseppe Mercati. Karierę na uniwersytecie w Sofii przewała mu decyzja władz komunistycznych nakazująca mu łącznie pracę w 1949 w Instytucie Historii Bułgarskiej Akademii Nauk (pracował tam do 1974 roku). Był cenionym wydawcą źródeł zwłaszcza z Góry Athos^[1].

• Slavia othodoxa, London 1972.
• Medioevo byzantino-slava, t. 1-3, Roma 1965-1975 (zbiór artykułów).

• W 1110 lat od śmierci Konstantyna-Cyryla Filozofa, "Panorama Bułgarska" 1969, nr 5, s. 32-34.
• W 1100-rocznicę śmierci Konstantyna-Cyryla, "Panorama Bułgarska" 1979, nr 5, s. 6-9.
• Wpływ Bizancjum na kulturę Słowian po upadku imperium [w:] Chrześcijaństwo Rusi Kijowskiej, Białorusi, Ukrainy i Rosji (X-XVII wiek), red. Jerzy Kłoczowski, Kraków: PAU 1997, s. 107-124.

• Waldemar Ceran, Dujczew Iwan [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 150-151.
• Wincenty Swoboda, Ivan Dujcev (1907-1986), "Slavia Antiqua" 31 (1988), s. 333-334.
• Chrześcijaństwo Rusi Kijowskiej, Białorusi, Ukrainy i Rosji (X-XVII wiek), red. Jerzy Kłoczowski, Kraków: PAU 1997, s. 272 (biogram).