Izajasz
Jovan Antonović |
Metropolita karłowicki |
Kraj działania | Cesarstwo Austriackie |
Data i miejsce urodzenia | 1696 Buda |
Data i miejsce śmierci | 22 stycznia 1749 Wiedeń |
Metropolita karłowicki |
Okres sprawowania | 1748–1749 |
|
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | Serbski Kościół Prawosławny |
Śluby zakonne | 1731 |
Diakonat | do 1731 |
Prezbiterat | do 1731 |
Nominacja biskupia | 1731 |
Chirotonia biskupia | 1731 |
Izajasz, imię świeckie Jovan Antonović (ur. 1696 w Budzie, zm. 22 stycznia 1749 w Wiedniu) – serbski biskup prawosławny, metropolita karłowicki między sierpniem 1748 a styczniem 1749.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął jako biały duchowny, był kapłanem żonatym. Po śmierci małżonki, w 1731, został nominowany na biskupa aradzkiego, wtedy też złożył wieczyste śluby mnisze. Cieszył się dobrą opinią na dworze austriackim, dzięki czemu, wbrew stanowisku patriarchy Arseniusza IV został w 1741 także ordynariuszem eparchii vršackiej[1]. Wśród wiernych i duchowieństwa nie cieszył się znacznym autorytetem, do czego przyczyniał się fakt, iż wbrew panującym wśród mnichów zwyczajom jadł mięso[1]. Jego wybór na soborze cerkiewno-ludowym nie był jednogłośny, szczególnie protestował przeciwko niemu biskup baczki Wissarion[1].
W 1748 r. został metropolitą karłowickim po śmierci Arseniusza IV, z poparcia dworu wiedeńskiego, pomimo tego, że pozostawał niepopularny wśród wiernych. Krótko po wyborze zwrócił się do wiernych z apelem o wspieranie finansowe serbskich szkół cerkiewnych. Nie zdołał jednak zrealizować żadnych związanych z nimi planów, gdyż w styczniu 1749 zmarł[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Đ. Slijepčević, Istorija Srpske Pravoslavne Crkve, t. II, JRJ, Beograd 2002, ss. 39–40
Biskupi eparchii aradzkiej
- Isaia (Diacovici) (1706—1708)
- Ioanichie (Martinovici) (1710—1721)
- Sofroniusz (Ravaničanin) (1722—1726)
- Wincenty (Jovanović) (1726—1731)
- Izajasz (Antonović) (1731—1748)
- Paweł (Nenadović) (1748—1749)
- Synezjusz (Živanović) (1751—1768)
- Mojżesz (Putnik) (1768—1770)
- Pahomie (Cnezevici) (1770—1783)
- Petreu (Petrovici) (1783—1786)
- Pavel (Avacumovici) (1786—1815)
- Nestor (Ioanovici) (1829—1830)
- Gerazym (Rac) (1835—1850)
- Prokop (Ivačković) (1854—1873)
- Miron (Romanul) (1874)
- Ioan (Mețianu) (1875—1898)
- Iosif (Goldiș) (1899—1902)
- Ioan Ignatie (Papp) (1903—1925)
- Grigorie (Comșa) (1925—1935)
- Andrzej (Mageru) (1935—1960)
- Mikołaj (Corneanu) (1960—1962)
- Teoktyst (patriarcha Rumunii) (1962—1973)
- Wissarion (Aștileanu) (1973—1984)
- Tymoteusz (Seviciu) (od 1984)
|
Biskupi eparchii banackiej
Biskupi vršaccy | - Teodor (1594)
- Symeon (1619)
- Antoni (1622)
- Teodozjusz (1662)
- Spiridon (Štibica) (1694-1699)
- Mojżesz (Stanojević) (1713–1726)
- Mikołaj (Dimitrijević) (1726–1728)
- Maksym (Nestorović) (1728–1738)
- Eutymiusz (Damjanović) (1739)
- Izajasz (Antonović) (1741–1748)
- Jan (Đorđević) (1749–1769)
- Wincenty (Popović-Hadžilovac) (1774–1785)
- Josif (Jovanović Šakabenta) (1786–1805)
- Piotr (Jovanović Vidak) (1806–1818)
- Maksym (Manuilović) (1829–1833)
- Józef (Rajačić) (1833–1842)
- Stefan (Popović) (1843–1849)
- Emilian (Kengelac) (1853–1885)
- Nektariusz (Dimitrijević) (1887–1895)
- Gabriel (Zmejanović) (1896–1919)
- Hilarion (Radonić) (1922–1929)
|
---|
Biskupi banaccy | - Jerzy (Letić) (1931–1935)
- Ireneusz (Ćirić) (1935–1936)
- Wincenty (Vujić) (1936–1939)
- Damaskin (Grdanički) (1939–1947)
- Wissarion (Kostić) (1951–1979)
- Sawa (Vuković) (1980–1985)
- Amfilochiusz (Radović) (1985–1990)
- Atanazy (Jevtić) (1991–1992)
- Chryzostom (Stolić) (1992–2003)
- Nikanor (Bogunović) (od 2003)
|
---|