Języki kongo-saharyjskie
Języki kongo-saharyjskie lub nigero-saharyjskie – fyla językowa, zaproponowana w 1972 r. przez E. A. Gregersena, mająca łączyć języki nilo-saharyjskie z nigero-kongijskimi (łącznie z wydzielanymi spośród nich według niektórych klasyfikacji językami kordofańskimi i językami mande). Istnienie fyli kongo-saharyjskiej jest dziś kwestionowane przez wielu językoznawców. Z drugiej strony niektórzy specjaliści próbują ostatnio ponownie udowodnić jej prawdziwość. Według niektórych specjalistów, języki te są spokrewnione również z indopacyficznymi (z drugiej strony samo istnienie rodziny indopacyficznej jest kontrowersyjne).
Gregersen zaproponował następujący podział języków kongo-saharyjskich:
Języki kongo-saharyjskie
- języki zachodnioatlantyckie
- języki adamawa-ubangi
- języki wolta-kongijskie
- języki gur
- języki benue-kwa
- języki benue-kwa A
- języki benue-kwa B
- języki dżunkunoidalne
- języki benue-kwa C
- języki Cross-River II
- języki Cross-River III
- języki ibo
- języki wschodnie kwa
- języki zachodnie kwa (benue-kwa D)
Bibliografia
- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski: Wstęp do afrykanistyki, s. 43, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, ISBN 83-235-0061-4.
