Jon wodorkowy
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny | H− | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 1,01 g/mol | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | 12184-88-2 | ||||||||||||
| PubChem | 166653 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||
| Podobne jony | jon wodorowy (H+ | ||||||||||||
Jon wodorkowy (anion wodorowy), H−
– jon zbudowany z protonu i dwóch elektronów, a więc o konfiguracji elektronowej atomu helu. Występuje w wodorkach typu soli, np. w wodorku sodu NaH. W trakcie elektrolizy stopionych wodorków jony wodorkowe dążą do anody, gdzie tworzą cząsteczki wodoru[2]:
- 2H−
→ H
2↑ + 2e−
Aniony wodorkowe są ważnym składnikiem atmosfery gwiazd, gdzie absorbują promieniowanie elektromagnetyczne o energii 0,75–0,4 eV[3].
Zobacz też
- jon wodorowy (H+)
Uwagi
- ↑ Nazwę „wodorek” (ang. hydride) można stosować do ogólnego oznaczenia anionu wodorowego (gdy nieważny jest skład izotopowy), a także w sytuacjach, gdy anion ten występuje naturalnie lub skład izotopowy jest nieznany. Do szczegółowego oznaczenia anionów wodorowych można stosować nazwy „protonek” (ang. protide) dla 1
H−
, „deuterek” (ang. deuteride) dla 2
H−
(D−
) i „trytek” (ang. tritide) dla 3
H−
(T−
) (Red Book 2005 ↓).
Przypisy
- ↑ Neil G.N.G. Connelly Neil G.N.G. i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 298, ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).
- ↑ wodorkowy jon, [w:] Encyklopedia techniki. Chemia, WładysławW. Gajewski (red.), wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1966, s. 787, OCLC 864218327 .
- ↑ A.A. Rau A.A., The Negative Ion of Hydrogen, [w:] G.G. Srinivasan, From White Dwarfs to Black Holes: The Legacy of S. Chandrasekhar, Chicago: University of Chicago Press, 1999 .
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):
- SNL: hydridion
