Kamienica Cieszkowskiego 14 w Bydgoszczy
nr rej. A/495/1 z 17 listopada 1997[1] | |||
Fasada kamienicy | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Bydgoszcz | ||
Adres | |||
Typ budynku | kamienica | ||
Styl architektoniczny | Eklektyzm, neomanieryzm | ||
Architekt | Karl Bergner | ||
Kondygnacje | 4 | ||
Rozpoczęcie budowy | 1899 | ||
Ukończenie budowy | 1899 | ||
Pierwszy właściciel | Wilhelm Brzęczkowski | ||
Położenie na mapie Bydgoszczy | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
53°07′52″N 18°00′22″E/53,131111 18,006111 | |||
|
Kamienica Cieszkowskiego 14 w Bydgoszczy – zabytkowa kamienica w Bydgoszczy.
Położenie
Budynek znajduje się w północnej pierzei ul. Cieszkowskiego w jej środkowej części.
Historia
Kamienica powstała w 1899 roku według projektu architekta Karla Bergnera na zlecenie krawca Wilhelma Brzęczkowskiego. Prace budowlane prowadziła firma Paula Malinowskiego z Bydgoszczy, a ich koszt wyniósł ok. 30 tys. marek. Od 1900 r. właścicielem budynku został rentier Albin Confeld, a następnie m.in. fabrykant Adolf Kolwitz, Kazimierz Mazgaj, a od 1939 roku Albin Wojewódzki i jego spadkobiercy[2].
Architektura
Czterokondygnacyjny budynek z poddaszem mieszkalnym założony jest na planie wieloboku ze skrzydłem oficyny mieszkalnej. Elewacja frontowa wzbogacona jest wykuszem zwieńczonym trójkątnym szczytem. W połaci dachu występuje rząd facjat krytych ostrosłupowymi hełmami[2].
Budynek prezentuje styl eklektyczny z użyciem elementów neomanierystycznych[2].
Zobacz też
- Ulica Cieszkowskiego w Bydgoszczy
- Śródmieście (Bydgoszcz)
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2014-03-01] .
- ↑ a b c Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996, str. 54
Bibliografia
- Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996
- p
- d
- e