Kamienica Pod Jagnięciem w Krakowie
nr rej. A-698 z 13 maja 1986[1] | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | Rynek Główny 28 | ||
Kondygnacje | 4 | ||
Ukończenie budowy | XIV | ||
Ważniejsze przebudowy | XV, XVI, XVII, 1871–1880 | ||
Pierwszy właściciel | rodzina Cellarich | ||
Kolejni właściciele | rodziny Guccich, Potockich | ||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie Krakowa | |||
50°03′42″N 19°56′08″E/50,061667 19,935556 | |||
|
Kamienica Pod Jagnięciem – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 28, na Starym Mieście.
W 1586 była ona własnością włoskiej rodziny Cellarich, następnie przeszła w ręce Guccich. Przed tym domem został w 1537 skrytobójczo zamordowany Bartolomeo Berrecci. Po włoskim posiadaniu domu przez krótki czas właścicielką była Barbara Deboręcka a w XVIII wieku nabyła go rodzina Lików. Po uporządkowaniu stosunków majątkowych Karola Like, dom przejął na siebie w 1822 roku syn Wojciech Like, sędzia pokoju, utrzymujący aptekę "Pod Koroną" i w r. 1838 pozostawił w spadku synowi również Wojciechowi. Od 1874 właścicielami kamienicy była rodzina Potockich, która na wzór gdańskich kamienic manierystycznych przebudowała ją i nadała obecną nazwę. Wewnątrz zachowały się późnogotyckie i renesansowe portale.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2021-03-14] .
Źródła
- Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-922906-8-1
- p
- d
- e