Keravnos
Historia | |
Stocznia | AG Vulcan Stettin |
---|---|
Położenie stępki | 1911 |
Wodowanie | 22 maja 1912 |
Zamówiony dla Kaiserliche Marine | |
Nazwa | V-5 |
Wasilikon Naftikon | |
Nazwa | Keravnos |
Wejście do służby | 10 października 1912 |
Marine nationale | |
Nazwa | Keravnos |
Wejście do służby | grudzień 1916 |
Wycofanie ze służby | 1918 |
Wasilikon Naftikon | |
Nazwa | Keravnos |
Wejście do służby | 1918 |
Wycofanie ze służby | 1919 |
Los okrętu | złomowany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | projektowa 569 ton |
Długość | 71,1 m |
Szerokość | 7,6 m |
Zanurzenie | 3,1 m |
Napęd | |
2 turbiny parowe Vulkan o mocy 17.109 KM, 4 kotły AEG-Vulcan, 2 śruby | |
Prędkość | 32 węzłów |
Zasięg | 1190 Mm przy 17 w |
Uzbrojenie | |
2 działa 88 mm 4 wyrzutnie torped 500 mm | |
Załoga | 74 |
Keravnos (gr: Κεραυνός) – grecki niszczyciel niemieckiego typu V 1, służący w greckiej marynarce wojennej w latach 1912–1919.
Okręt był jednym z sześciu okrętów typu V 1 (typu 1911) zamówionych przez niemiecką marynarkę wojenną. Został zwodowany 22 maja 1912 roku w stoczni AG Vulcan Stettin w Szczecinie[1]. Okręt początkowo miał wejść w skład marynarki niemieckiej pod oznaczeniem V 5, jednakże przed wejściem do służby został w lipcu 1912 sprzedany Grecji, przed wybuchem I wojny bałkańskiej, wraz z niszczycielem "Nea Genea"[2]. Otrzymał nazwę "Keravnos" (pol. Piorun).
"Keravnos" osiągnął gotowość bojową w grudniu 1912[3]. Był używany bojowo podczas I wojny bałkańskiej. Podczas I wojny światowej, z obawy przed przystąpieniem neutralnej Grecji do wojny po stronie państw centralnych, okręt został razem z całą flotą grecką przejęty w grudniu 1916 przez marynarkę francuską, która użytkowała go w latach 1917–1918 na Morzu Śródziemnym. W ostatnich miesiącach wojny wraz wejściem Grecji w skład ententy okręt został zwrócony pod grecką banderę i wykonywał zadania patrolowe na Morzu Egejskim.
"Keravnos" został wycofany ze służby w 1919 roku i sprzedany na złom w 1921[1]. Według niektórych źródeł, złomowany został w 1927[4].
Przypisy
- ↑ a b R. Gardiner i in. (op.cit.)
- ↑ R. Gardiner i in. (op.cit.). Według S.W. Trubicyn (op.cit.) "Keravnos" to V 6, wodowany w lutym 1912 (według R. Gardiner V 6 to "Nea Genea").
- ↑ JanJ. Gozdawa-Gołębiowski JanJ., Od wojny krymskiej do bałkańskiej, Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1985, s. 450, ISBN 83-215-3259-4, OCLC 830182417 .
- ↑ S.W. Trubicyn (op.cit.)
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray (red.): Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 386. ISBN 978-0-87021-907-8.
- (ros.) S.W. Trubicyn, Eskadriennyje minonoscy i minonoscy Giermanii (1871-1918 gg.), Sankt Peteresburg, 2000, s.52-53