Kinixys spekii

Kinixys spekii[1]
Gray, 1863
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

żółwie

Podrząd

żółwie skrytoszyjne

Nadrodzina

Testudinoidea

Rodzina

żółwie lądowe

Rodzaj

Kinixys

Gatunek

Kinixys spekii

Synonimy
  • Kinixys spekii Gray, 1863
  • Cinixys spekii — Boulenger, 1889
  • Homopus darlingi Boulenger, 1902
  • Testudo procterae Loveridge, 1923
  • Kinixys australis Hewitt, 1931
  • Kinixys darlingi — Hewitt, 1931
  • Kinixys jordani Hewitt, 1931
  • Kinixys youngi Hewitt, 1931
  • Kinixys australis mababiensis V. FitzSimons, 1932
  • Kinixys australis australis — Mertens, L. Müller & Rust, 1934
  • Kinixys belliana spekei Mertens, Müller & Rust, 1934 (ex errore)
  • Malacochersus procterae — Mertens, Müller & Rust, 1934
  • Kinixys belliana australis — Mertens & Wermuth, 1955
  • Kinixys belliana darlingi — Mertens & Wermuth, 1955
  • Kinixys belliana mababiensis — Mertens & Wermuth, 1955
  • Kinixys belliana spekii — Mertens & Wermuth, 1955
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Kinixys spekii – gatunek żółwia z rodziny żółwi lądowych (Testudinidae) i podrzędu żółwi skrytoszyjnych[2].

Etymologia

Epitet gatunkowy spekii został nadany na cześć angielskiego odkrywcy Johna Hanninga Speke’a (1827–1864)[2][3].

Wygląd

K. spekii ma wydłużony pancerz, do 20 cm długości, który jest wyraźnie spłaszczony, co pozwala mu szukać schronienia w szczelinach skalnych i pod kłodami. Gatunek ten ma dobrze rozwinięty zawias na tylnym końcu górnej części skorupy, umożliwiający ochronę tylnych nóg po ich złożeniu[4]. Samiec ma znacznie dłuższy ogon niż samica tego gatunku, a ogony kończą się kolcem. U samic plastron jest płaski, a u samców bardziej wklęsły[5].

Występowanie

Żółw ten występuje w Afryce na południe od równika – od Ugandy i Kenii na południe po Mozambik, północną i północno-wschodnią RPA oraz Eswatini, na zachód po północną Angolę i północno-wschodnią Namibię[2][6].

Środowisko

K. spekii zamieszkuje sawanny i suche zarośla z obszarami skalistymi, gdzie może wykorzystać szczeliny w skałach i nory ssaków jako schronienie. W Zimbabwe zaobserwowano, że w porze suchej chętniej zamieszkuje bardziej zalesione obszary, a gdy nadchodzą letnie deszcze, przenosi się na sawanny[4].

Dieta

K. spekii żeruje na drobnych kwiatach, liściach, trawie, ziołach, sukulentach i grzybach. Zjada także ślimaki i inne małe bezkręgowce, szczególnie preferując wije[4][7].

Rozmnażanie

Sezon lęgowy trwa od listopada do kwietnia. Samica składa do 6 jaj (zwykle 3 lub 4)[4].

Przypisy

  1. Kinixys spekii, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. a b c P. Uetz & J. Hallermann, Kinixys spekii, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-06]  (ang.).
  3. BoB. Beolens BoB., MichaelM. Grayson MichaelM., MichaelM. Watkins MichaelM., The eponym dictionary of reptiles, Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2011, ISBN 978-1-4214-0135-5 .
  4. a b c d C.H.C.H. Ernst C.H.C.H., R.G.M.R.G.M. Altenburg R.G.M.R.G.M., R.W.R.W. Barbour R.W.R.W., Species: Kinixys spekii, [w:] Turtles of the World [online] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09]  (ang.).
  5. AdrianA. Hailey AdrianA. i inni, Kinixys spekii Gray 1863 – Speke’s Hinge-back Tortoise, Speke’s Hinged Tortoise, Chelonian Research Foundation and Turtle Conservancy, 3 grudnia 2021, DOI: 10.3854/crm.5.115.spekii.v1.2021, ISBN 0-9653540-9-1 .
  6. R. Midtgaard: Genus Kinixys. RepFocus. [dostęp 2024-02-06]. (ang.).
  7. J.E.J.E. Gray J.E.J.E., XXXVIII.—Notice of a new species of Kinixys and other tortoises from Central Africa, „Annals and Magazine of Natural History”, 12 (71), 1863, s. 381–382, DOI: 10.1080/00222936308681539, ISSN 0374-5481 .
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 462252
  • GBIF: 2441685
  • identyfikator iNaturalist: 67433
  • ITIS: 949467
  • NCBI: 286024
  • CoL: 3R82H