Kościół św. Mikołaja w Bardzie

Kościół św. Mikołaja w Bardzie
950/A z dnia 4.03.1970[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok na kościół od strony wejścia
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Bardo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Mikołaja w Bardzie

Wezwanie

Święty Mikołaj

Historia
Data zakończenia budowy

1783

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Położenie na mapie gminy Września
Mapa konturowa gminy Września, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Bardzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Bardzie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Bardzie”
Położenie na mapie powiatu wrzesińskiego
Mapa konturowa powiatu wrzesińskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Bardzie”
Ziemia52°16′26,48″N 17°29′46,08″E/52,274022 17,496133
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Mikołaja w Bardzie – zabytkowy rzymskokatolicki kościół parafialny w Bardzie, w powiecie wrzesińskim, w województwie wielkopolskim.

Siedziba parafii pw. św. Mikołaja.

Historia

Świątynia wzniesiona na wzgórzu dominującym nad okolicą w 1783, w stylu klasycystycznym (nazwa wsi wywodzi się z języka staropolskiego, gdzie bardo oznacza wzgórze). Parafię wyłączono z kasztelanii biechowskiej na przełomie XIII i XIV wieku. Pierwszym historycznym proboszczem był Wojciech – wzmianka w 1399.

Pierwotny kościół drewniany. W pierwszej połowie XVI wieku właściciel dóbr – Krzysztof Bardzki, odsprzedał obiekt wiernym kalwińskim (później potomkowie Bardzkiego powrócili do katolicyzmu, wraz z kościołem). 4 sierpnia 1783 wmurowano kamień węgielny pod murowany, obecny kościół (fundacja Ignacego Suchorzewskiego – kolejnego właściciela Barda).

Architektura

Obiekt trzynawowy z kwadratową zakrystią, dobudowaną prawdopodobnie w XVIII wieku. Dwa rokokowe ołtarze boczne z XVIII-wiecznymi obrazami. W ołtarzu głównym obraz Matki Boskiej Szkaplerznej, uważany za cudowny. Ambona klasycystyczna. Dzwon pochodzi z 1716, z poprzedniego kościoła.

Przy kościele figura Najświętszego Serca Pana Jezusa, ufundowana w 1930 r. przez Franciszka Eustachego Hutten-Czapskiego (1873-1953)[2], zniszczona przez oficera nazistowskiego w 1944 r., przeniesiona przed kościół, odmalowana i poświęcona w 200. Pełną rekonstrukcję figury przeprowadzono w lipcu 2013.

Niegdyś, przy kościele znajdował się cmentarz. Dziś zostały tylko nagrobki: Franciszka Hutten-Czapskiego i jego żony Anny Broeckere, których zwłoki sprowadzono z Gniezna do Barda oraz Katarzyny Manickiej zmarłej w 1875.

Od 2012 proboszczem jest ks. Stanisław Trzepkowski[3].

Galeria

  • Elewacja boczna (wschodnia)
    Elewacja boczna (wschodnia)
  • Wejście główne
    Wejście główne
  • Ołtarz Matki Boskiej Szkaplerznej
    Ołtarz Matki Boskiej Szkaplerznej
  • Ambona klasycystyczna
    Ambona klasycystyczna
  • Wnętrze kościoła - organy
    Wnętrze kościoła - organy
  • Figura Najświętszego Serca Pana Jezusa po rekonstrukcji w 2013
    Figura Najświętszego Serca Pana Jezusa po rekonstrukcji w 2013

Bibliografia

  • Powiat wrzesiński – mapa turystyczna 1:75.000, wyd. Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2009, ISBN 978-83-7445-092-8
  • praca zbiorowa, Zabytki architektury i budownictwa w Polsce, Województwo poznańskie 32, cz. 2, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa, 1998, s. 745, ISBN 83-86334-37-1
  • praca zbiorowa, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, 1992, s. 14, ISBN 83-01-10630-1
  • Informacje o parafii na stronie Archidiecezji Gnieźnieńskiej. archidiecezja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)]. (dostęp 22 lipca 2013)
  • tablice informacyjne i pamiątkowe na miejscu

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 255 [dostęp 2012-06-22] .
  2. Sejm Wielki
  3. Stanisław Trzepkowski