Kościół Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Toruniu
kościół parafialny | |||||||||
Widok ogólny | |||||||||
Państwo | Polska | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
Miejscowość | Toruń | ||||||||
Adres | Niesiołowskiego 21 | ||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Torunia | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||||||||
53°01′52″N 18°40′19″E/53,031111 18,671944 | |||||||||
| |||||||||
Strona internetowa |
Kościół Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Toruniu – kościół rzymskokatolicki w jurysdykcji parafii Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Toruniu. Projektantami kościoła oraz plebanii wraz z zapleczem katechetycznym byli architekci Andrzej i Bożena Poźniakowie, a konstruktorem Jerzy Mulaw[1].
Kościół budowano w latach 1993–2011[2]. Kamień węgielny wmurowano 3 czerwca 1995 roku. W 1999 roku zakończono wznoszenie murów kościoła. W latach 2006–2007 wzniesiono wieżę kościelną. W 2011 roku zadaszono kościół. W latach 2012–2015 przeprowadzono prace wykończeniowe wewnątrz świątyni. 14 maja 2016 roku kościół poświęcono[1].
Przypisy
- ↑ a b Joanna Kruczyńska: Konsekracja świątyni na Rubinkowie II. diecezja-torun.pl, 2016-05-16. [dostęp 2021-12-10].
- ↑ Ziółkowska 2018 ↓, s. 70.
Bibliografia
- Emilia Ziółkowska: Sakrokicz czy oryginalna estetyka? Postmodernizm w architekturze toruńskich kościołów. W: Katarzyna Kluczwajd, Michał Pszczółkowski (red.): Toruńska architektura sakralna po 1945 roku: minimalizm czy kultura nadmiaru?. Toruń: 2018. ISBN 978-83-946646-1-9.